Picasso en de schaduw

Wat zijn de kansen, als je dan een schaduwspel op de schutting hebt van de magnolia, dat Picasso dan precies over de schaduw de schutting op klimt en het lijkt of hij op de stam zit? Die kans is klein met deze enorme schutting en wetend dat hij altijd ergens anders de schutting op kan gaan klimmen.

En dan blijft hij nog een tijdje zitten ook. Uitzonderlijk dat ik met de camera naar buiten kon komen en dat hij bleef zitten. Meestal als hij mij ziet, met of zonder camera, komt hij naar mij toe of gaat verder de schutting af nu dus niet, dat bracht mij een paar bijzondere plaatjes.

Even snuiven nog, gluren bij de buren, wat er zat weet ik niet. Ik hoorde geen vogels of iets, kortom je weet het nooit, het kan van alles zijn. Om dan… verder te gaan, hop naar achteren.

En weg was ie… Wat hij uitspookt en waar hij naar toe gaat, ik heb nog altijd geen idee! Ver zal het niet zijn, want altijd als ik zijn snoepjestrommel pak als ik hem binnen wil hebben en ik schud even? Dan hoor ik hem door eventuele struiken en springen op de schutting net zo hard weer terug komen. Rennend over de schutting heen en hop, binnen op zijn paal. Het werkt altijd 😉

Picasso wordt ineens schoterig

Ik wilde eigenlijk een heel ander blog maken dan ik nu doe. Soms moet je het ijzer smeden als het heet is. En dat gebeurde eergisteravond, gezien dit ingepland is. Picasso wordt ineens schoterig, dat vertelde ik een paar blogs geleden al, maar ja, het was maar 1 zinnetje.

Ik weet, de foto’s zijn slecht omdat ik snel wilde reageren als bewijs, je weet het maar nooit met Picasso, gezien hij nooit een schootzitter is geweest. Wel dicht tegen mij aan eventueel op de bank, maar hij kiest er nu ook voor, als ik mijn benen gewoon op de grond heb staan, geen deken over mij heen heb, om dan ook op schoot te komen zitten. Dit is heel gek voor mij.

Liefste en Picasso hebben een haat liefde verhouding samen. Al vanaf het begin. Liefste krijgt meestal een haal van hem als hij hem probeert te aaien. Nu ligt dat ook aan die kolenscheppen van handen die eigenlijk alleen honden gewend zijn, en die aai je toch anders dan een kat. Toch?

Het leek even foutje bedankt, als je ziet hoe Picasso naar Liefste kijkt terwijl hij op schoot is gesprongen. Hij zat namelijk eerst bij mij maar ik was te beweeglijk, mijn drinken stond op tafel en als ik dan ook maar even beweeg is hij ook weg. Ook bij mij. Ik riep dus meteen, ‘niet bewegen, niet aaien!’ Hahahaha en het wonder geschiedde… Op de laatste foto ligt zijn kop rustig op schoot en is hij tevreden. Zeker anderhalf uur ongeveer heeft Picasso bij Liefste op schoot gelegen.

Ik heb vanaf zijn kittentijd al gezegd, wacht maar tot hij 8+ is, dan gaat hij op schoot liggen, en zie? Bijna 8.5 jaar oud en ineens de laatste weken, wil hij wanneer het maar lukt op schoot en nu zelfs bij Liefste, die kan beter stil zitten dan ik 😉

Dit is zo bijzonder voor mij, dat ik het in mijn online dagboek wil vast leggen. Picasso heeft zijn eigen caetgorie overigens, maar dit blog uit 2016 wil ik uitlichten mocht je meer willen lezen over Picasso en hoe hij bij mij is gekomen. ~klik hier~

De Aristokatten van Drachten

Of de hangkatten, wat je wilt. Er was een momentje tijdens de make over van de woonkamer dat ik even met de camera buiten zat, en naar binnen gaan even lastig was. Een trap voor de deur, de gordijnen werden opgehangen. Ik vond het even prima, van al die drukte daar, even alleen buiten met de katten zo bleek. Boven zien jullie Picasso onder de magnolia, die kijkt naar…

Driepoot! Ja, deze kat heeft maar drie poten, dus noemen wij hem driepoot. Eigenlijk heet hij… ik weet het niet meer, maar hij hoort bij het huis op de hoek. Het is een lieverd hoor. Deze kat heeft Picasso dit voorjaar onder zijn vleugels genomen en heeft hem het tuinleven een beetje geleerd. Inmiddels kunnen ze weer blazen tegen elkaar als driepoot op bezoek komt. Waar Picasso in het begin nog bang zat af te wachten als driepoot een andere kat weg joeg van de schutting af of uit de tuin. Om dan weer terug te komen bij Picasso.

Ik zat dus buiten en hoorde ineens geblaas en gegrom. Wat dan, ik zag driepoot naar beneden kijken, maar Picasso stond nog steeds onder magnolia. Ik keek wat beter, ohw zo. Nog een kat… bij de buurvrouw in de tuin, waar deze ineens vandaan komt, geen idee! Deze heb ik nog niet bewust gespot. Driepoot bleef rustig zitten en keek….

Wat moet je nou! Je ziet het hem denken. En zo bleef het even door gaan en probeerde ik de ogen te vangen door de schutting heen, vanaf een behoorlijke afstand. Het is gelukt!

Inmiddels heb ik ook deze grijze gestreepte kater naar mijn idee, op de schutting zien zitten. Picasso op de grond en de huidige real time situatie? Driepoot zit weer daar op de schutting, Picasso is ook buiten, al zie ik hem niet zo. Driepoot is een beetje de bewaker van de tuinen, zo nu en dan klinkt er muziek, heftig en luid, maar de klanken van de muziekinstrumenten ontbreken. 😉

Te warm, nog steeds

Eerst maar eens even het zoekplaatje, ja echt waar, Picasso staat ergens op de bovenste foto, op de schutting, favo plekje, logisch?

Ik was van plan, om gewoon elke dag even een blogje neer te zetten, wat foto’s te bewerken eventueel, uitzoeken verhaaltje erbij, maar menig blogger weet, dat het meer tijd kost dan je zelf in de gaten hebt. En dat viel dus een beetje in het water door meerdere omstandigheden dan slechts de warmte.

Liefste die elke ochtend bijna gewoon de deur uit moest en om half 9 al vertrok, waar ik normaal als hij vrij is, alle tijd heb. Nou ja, waar ik eerst telkens tussen 6 en 7 en vaak zelfs voor 6 uur al wakker was, alle rustige coole tijd had om mijn ding even te doen.

Werd ik nu pas veel later wakker, en was het direct even een ontbijtje maken terwijl Liefste even onder de douche ging en zich klaar maakte voor het werk wat hij heeft gedaan de afgelopen week. Dan denk je nog zelf, als hij zo weg is alle tijd! Maar ja, dan is het moment al aangebroken dat ik vaak aan het lezen ben bij jullie en nu. Zover zat al, Liefste de deur uit? Nog cool in huis? Even het huishouden dan, en als ik dan klaar ben en zelf onder de douche sta, is het alweer lunchtijd.

Kortom, boodschappen eventueel en als ik dan thuis kom, ja dan is het hele ritme van bloggen gewoon weg.

Het kan natuurlijk wel! Maar de zin is er dan niet meer, of ik denk, straks alvast dan, ik kan toch inplannen, maar nee… Zo heeft een ieder zijn of haar blogritme denk ik zomaar.

Inmiddels alweer weekend, hier, we zien al die heerlijke onweersbuien met regen en hagel, maar het trekt telkens aan ons voorbij. Ik meen het als ik zeg, dat ik mensen hier gewoon de straat op zie lopen om te kijken of die ene rommel uit de wolk en het beetje wind nu eindelijk verkoeling komt brengen. Maar nee! het Noorden blijft zo goed als droog, 3,5 druppels soms even, maar dan is het ook klaar.

Zo ook vandaag de voorspelling? Het Noorden heeft maar 1 druppel uit de wolk staan op de weerkaart, ik zit te wachten op die ene wolkbreuk 😉

Hoe staan de zaken bij jullie? Zwemmen op straat? Of nog altijd lekker warm en droog?

Wat is jouw blogritme? Heb je een vast tijdstip? Of blog je elke dag of telkens live?

Picasso en zijn vis

Vandaag dus even een filmpje van net een minuut en 2 sec.

Picasso was gisteren, 15 juni jarig, heel eerlijk? Ik had het niet in de gaten, dankzij deze periode en tijd van de corona, ben ik data volledig kwijt, de dagen zijn soms zelfs even foetsjie.

Goed, ik kwam er dus achter dankzij mijn FB herinneringen, beetje laat op de dag, en ja, toevallig? heeft meneer dit speeltje, de dansende vis vorige week gekregen en is er zondag toen mijn ouders hier waren, kattenkruid op en in gegaan.

Nou goed, voor wie gekeken heeft ziet hoe het werkt 😉

Wil jij ook zo’n vis? ~klik hier, hier kun je het bestellen~

En nee, ik krijg er niets voor of zo… kortom, het is voor diegenen zoals mijn ouders en dochter, en mensen met katten die dit leuk vinden, om te kunnen bestellen.

Picasso is overigens inmiddels Senior geworden en is nu 8 jaar en 1 dag oud 😀