West-Terschelling: Wakker worden op een klipper

Woops zei ik nu dat ik West Terschelling al helemaal had laten zien? Misschien wel, maar ik vergat, dat wij natuurlijk aan boord sliepen en daarmee ik in de vroege ochtend wakker werd aan boord. Dat is apart, nacht 2, maar nu in een andere haven, een ander stadje, nee mijn schatje was thuis 😉

~klik hier, voor de voorgaande blogs, mocht je die gemist hebben.~

Lag ik samen met de schipper en schipperes als laatste op bed? Was ik er als eerste weer uit en aan dek. Ja, dat was mij gelukt! En wat ik zag was mooi, de opgaande zon dit keer en een rust, een stilte zo op het water. Een verademing en dan het spel van licht. Vergeet niet, dit was heet Paasweekend zo eind april. Dat was toch echt de maand van de zonsopkomsten en de zonsondergangen.

Deze visnetten vielen mij de dag ervoor overdag al op door hun kleuren, maar nu helemaal… Betoverend gewoon, als je het mij vraagt dan.

Ook zo bijzonder, gewoon een mooi plantje aan boord, ik ben benieuwd of deze nog bloeit en groeit 😉

Ik zie, ik kijk, heb het niet eens door, tot ik de foto heb genomen, klik.. hey, de Brandaris staat er weer op! Natuurlijk is het dan tijd om te spelen met de camera en de omgeving waarin ik mij bevind.

Ik vind het mooi, alleen jammer dat die mast palen er staan… Je kunt niet alles hebben.

Duidelijk toch nu? Van wie deze prachtige klipper is? 😀 Harriët dus.

Vanaf het dek zo de steiger op, ook een mooi plaatje, ik hou zo van lijnen en dan… die fiets(en).

Het licht, de kleuren, ik weet niet waar ik kijken moet, soms ben ik echt heel erg blij met mijn camera, dat ik mijn wereld even kleiner kan maken en zoeken naar het mooiste beeld, of de kleuren zie, om daarna ook weer even na te genieten van wat ik met mijn lens heb gevonden, en soms natuurlijk andersom. Dat ik iets spot en dat probeer te vangen. Soms dus ook andersom zoals hier. Er is zoveel te zien!

Dus, dat… met die kleuren van de op komende zon… wauw…

Toch? Geen woorden voor…

Nog even de andere kant op kijken, het wad op… het water staat weer lager, de avond ervoor, was die hele dam niet te zien, stond onder water.

Het is tijd, tijd om weer beneden deks te gaan, Harriët is inmiddels in de keuken om het ontbijt voor te bereiden, anderen helpen haar met tafel dekken en ik zit rustig op een bank en wordt wakker met een verse bak koffie en even weer wat foto’s uitladen om ze te bekijken alvast.

Tijdens het ontbijt als iedereen aanwezig is, wordt het schip langzaam wakker en wordt er besproken wat we vandaag gaan doen. Vlieland staat op de kaart eigenlijk, deze dag, maar de wind en alles is zo gunstig, dat een deel van de reizigers het mooi zou vinden als we droog gaan vallen op het wad… Bij Vlieland in de buurt, dus de trossen gaan los na 10 uur en we varen uit…

Inmiddels was de zon ook al helemaal wakker. Zo ook alle andere bootjes, schepen, sloepen dus ook, nou ja, dat laatste zag je hier niet zo natuurlijk, maar wat er varen kon, was los zo ondertussen.

~later meer~

PS: Deze reis, was eigenlijk een vast staande reis van hoe, wat en waar, echter, is het altijd mogelijk, dit ligt ook aan de groep natuurlijk, en in deze groep, was er van alles mogelijk binnen de tijdslimieten van de getijden en de tijd zelf, dat wij onderweg een beetje besloten wat te gaan doen.

Echter! Is het ook mogelijk om een week lang zo met de Wilhelmina te reizen, dat je van tevoren niet weet wat je gaat doen, maar dit elke ochtend tijdens het ontbijt met de hele ploeg bespreekt en de schipper natuurlijk….

~klik hier voor meer info van deze speciale reis: van 9 aug tot 16 aug ben je onderweg~

Er zijn nog plaatsen beschikbaar. Even voor jullie, het is natuurlijk een beetje sluik reclame ook, echter, disclaimer? Valt dit hieronder? Ik wil dat jullie weten dat dit vanuit mijn hart komt om dit te doen, Harriët, de schipper en kok, heeft hier nooit om gevraagd! Noch weet zij hiervan, het is voor haar ook telkens een verrassing als ik online kom met…   😉

 

Advertenties

Bijzondere weken

Laat ik eens starten met een vrolijk nummer, zit jij nog stil? Ik niet 😉

Mensen, wat een heerlijke weken heb ik achter de rug, oh wacht, het was de week van de kerst geloof ik, en oud en nieuw en het is alweer januari 2019? Nee toch? Nou goed, gelukkig nieuwjaar allemaal! Ik wens allen veel geluk, liefde en gezondheid toe, voorspoed ook!

Hier vliegen de dagen opnieuw om en zo ook nu, ik wil eigenlijk van alles op blog, tegelijk ben ik aan het opruimen en zit ik vol met energie om andere dingen aan te pakken. Ben ik een weekje in Drachten geweest bij M. daar lekker genoten van elkaar en wat gehaak…. Bijna internetloos geleefd en een tv heeft hij niet aangesloten, kortom… de Top2000 stond aan, de mix meister, een muziekprogramma met heel veel muziek en waar je, je eigen mixen in kunt maken, ook erg leuk en natuurlijk ook de stilte.

De dreamcatchers, ja die hangen nu in Drachten, twee stuks, eentje met zwanenveren en eentje met echte eendenveren, uiteraard eerst ontsmet en schoongemaakt al enige tijd terug, wachtend op een bestemming. De dreamcatchers dus…

Wat hing dat direct mooi zo, op 1 avond moest M. nog werken, een lange avond ook nog voor een goed doel, kortom, ik wist van tevoren dat ik 1 avondje alleen zou door brengen en op die avond heb ik de tweede af gehaakt 😉 En in elkaar gedraaid.

Het is mij niet gelukt om in deze week een mooie en goede foto te maken, te grijs buiten, te weinig licht, bla… maar het idee is er, en hangt nu ook voor het raam. Eendenveren brengen emotionele rust, komt dat even goed uit!

De kerst vloog ook om, eerste kerstdag brachten wij de avond door bij zijn beste vriend, die had ik al eens ontmoet, dat is het huis met de slangen 😉 Gezellig met zijn viertjes, heerlijk gegeten, pasta, hahaha simpel doch doeltreffend!

Tweede kerstdag vloog ook om, heerlijk genieten samen, wat huishouden, en vooral lekker in bed hangen samen. De avond brachten wij bij een andere vriend en zijn gezin door, een gourmet wachtte op ons, en was ook super gezellig.

3de kerstdag, gingen we uit eten, onverwacht overigens, dat hadden we de avond ervoor door erlangs te lopen besloten. M. kent de chef en had al 2 jaar geleden beloofd eens te komen eten ipv alleen te buurten. Hierover, ga ik een apart blog maken.

Tsjah, eindelijk op mijzelf even boodschappen doen, ‘kunnen wel met de auto hoor!’ 200 Meter verderop en er staat een damesfiets, geen mandje nog of tassen achterop, maar hey! Let me go! Laat mij Drachten zelf ontdekken en vooral de winkels, en so i did. Ik vond er dan ook meer dan op het eerste oog zichtbaar was, AH, een bakker, een kruidvat!!!! yesssss zelfs een planten/bloemenwinkel, allright! Een sigarenwinkel/tabakboer 😉 Dat die nog bestaan, haha en nog een supermarkt. De Aldi 5 minuten lopen van huis, dus nog dichterbij, heerlijk toch?

Het vloog echt om allemaal, ik maakte bami voor 2 dagen, zaterdag was de klus en was ik de avond even alleen. Heerlijk genoten, uiteindelijk lag ik al op bed, maar sliep nog lang niet, ik lag het Top2000 café te kijken op zijn i-pad, ik had ook kunnen Netflixen, maar die Toop2000 he… kan er weinig aan doen, hahaha verslavend gewoon!

De volgende dag besloten wij, om weer richting Almere te gaan, voor Picasso, maar niet voordat we eerst even bij Joke en Hendrik waren geweest in Laaxum/Laaksum. Waar wij gegeten en gedronken hebben, heerlijk hebben gekletst en gelachen vooral ook, om dan door te rijden naar Almere.

Picasso helemaal blij en gek… mieuwen en nog eens mieuwen. Hij hield niet meer op. Hij kwam zelfs op bed slapen? Wow… die had ons echt gemist!

Oud en nieuw brak aan, boodschappen, pindasoep op het menu, verder weinig anders, wel wat gehaald, maar dat kwam niet op eigenlijk. Top2000 a Gogo terug gekeken op mijn tv…. een week lang, hahaha ergens bleek het 000 uur te zijn, gelukkig nieuwjaar, een kus en we keken rustig door. Picasso had de hele avond bij ons gelegen tot de boel los ging. Rond half 2 kwam hij weer tevoorschijn, en weer een uurtje later gingen wij naar bed.

1 januari… ik hoefde niets, M. hoefde niets… en deden wij een bed in samen 😉 Muziekje aan… de rest mogen jullie zelf invullen 😉

Straks komt mijn dochter langs, ben ik aan het huishouden inmiddels, gezien M. pas gisteren is weg gegaan hard nodig 😉 Echter heb ik nog wel de uil kunnen haken in deze week en gisteren af gehaakt en gemaakt, en straks komt zij die samen met Luca halen. Dus ga ik weer even verder en zodra ik tijd heb, denk morgen… denk ik… kom ik weer even buurten bij jullie!

Ik leef nog! Jij ook? 😀 

Bohemian Rhapsody at the Theatre

Dit zegt genoeg denk ik? We zijn afgelopen zondag naar de bios geweest. Eigenlijk wilden wij zaterdag al, het kwam opzetten als… ‘Let’s go!’

Het was al in de middag toen ik ging kijken voor kaartjes en hoe duur, bla. Eenmaal op de site zat ik al met een puzzeltje. Utopolis, Kinepolis? Uh? What happend?

Ik volgde de instructies en kreeg een spread sheat voor mijn neus, waar ik met stoelen zou kunnen slepen voor reservering van plaatsen. Dit lukte dus niet. Ik knipte de stoelen en zette ze elders. Wit vlak, donkerblauw vlak, ik deed maar wat, weer terug en nog een keer?

Dit lukte dus niet, de stoelen verdwenen en ik kreeg ze er niet meer in, in beide vlakken niet, niet in het donkerblauw en niet in het wit. Grrrrrrr. Op zoek naar een telefoonnummer. Right? Na 30 keer google rond te zijn gegaan vond ik het!

‘Ja, Mw. als het goed is ziet u zwart, dat is al gereserveerd, midden boven is al helemaal weg….’

‘Ja, en? Ik wil die stoelen kunnen verplaatsen….’

‘De website wordt niet door ons bijgehouden Mw. daar zit vertraging in, waarschijnlijk kiest u stoelen die eigenlijk al weg zijn?’

‘Eeeeeeeeeeeeeeehhhhhn uhhhhhhhhh kan ik dan niet nu bij jou gewoon ouderwets reserveren?’

‘Nee Mw. sorry, kunt u deze kant op komen dan? En hier in de bios kunt u reserveren….’

AAAAAARRRRGGGGGGGGGGGG

Daar was het al te laat voor op de middag inmiddels en dus besloten wij… morgen dan maar, ga ik wel ff op de fiets om 9 uur in de ochtend en in de rij liggen.

M. kwam niet meer bij van het lachen…

Zondag net middag, rond een uur of 12, ik douche, en ik ga… eenmaal daar is het zo geregeld en heb ik de kaartjes voor die avond in mijn zak. Yesssssssss Ik blijf nog wat hangen op de trappen van… Om zo mijn nieuwe abbo uit te testen van mijn telefoon, tot nu toe had ik namelijk pre paid en was ik offline als ik onderweg was. Nu kan ik gewoon appen als ik dat wil, direct foto’s plaatsen etc. Verbetering? Ja, toch wel, al moet ik er nog wel aan wennen.

Ik klets nog even met mijn dochter terwijl ik vanuit de bios M. laat zien dat ik de kaartjes heb. Dan stap ik weer op de fiets, haal nog wat boodschapjes om dan thuis aan te komen en we bereiden ons voor op de avond, om 19.00 uur… We eten, we verwachten veel van de film en gaan… We zijn op tijd, wat maakt dat ik deze foto nog kon maken voor de bios.

Oh wacht, nu willen jullie weten hoe de film was? Uhhhh ik zeg… ga het zelf zien en oordeel zelf 😛

Het is mooi geromantiseerd. Het was super stil in de zaal, van a tot z. Het meisje naast mij dorst amper haar popcorn te eten, hahaha Nul geritsel, nul gekraak. Dat zegt misschien genoeg 😉

 

 

 

Shhhhhhhht, ze slapen: Royal de Luxe: De reuzen te Leeuwarden

Shhhhhhhhht, ze slapen nog, de powernap van de reuzen van Royal de Luxe. Wellicht zie je ze nu overal opduiken op social media, voor hen die in Leeuwarden zijn nu. Al maanden leven Pitcher en ikzelf er naar toe. Staat het gebrand op de kalender, en nu zijn ze eindelijk hier, 3 dagen lang, vandaag de laatste dag!

Wij, zijn gisteren even naar de stad geweest om ze te zien, ze lagen te slapen nog, en ze lopen verschillende routes, tot dat zij elkaar vinden. Wij hadden afgesproken met vrienden om dan ergens een terras te zoeken, doch, dit veranderde op het laatste moment, wij stonden al bij het Meisje en de Hond. ‘Komen jullie straks hierheen? Bij ons thuis?’ Dat was goed, we wilden nog even naar de Duiker die op een andere locatie lag te slapen en rond half 5 wakker zou worden, het meisje zou om 4 uur weer ontwaken.

Goed, ik heb het Meisje even op de foto kunnen zetten, beredruk en wij togen verder op naar de Duiker. Je merkte direct dat er velen waren die voor het eerst in de stad waren en zich hielden aan het kaartje van de routes, wij doken natuurlijk andere straatjes in om het gedrang voorbij te gaan. Ja dat kan gemakkelijk, maar je moet het maar weten natuurlijk, haha.

Ineens, dook de Duiker al vanuit het straatje op, precies het goede straatje om er recht op af te komen.

Oké. Het lijkt even of hij onthoofd wordt, er hangt een luifel in de weg.

Even zoeken dan in het straatje nog, ja! Voor de helft, nu zien of ik hem even helemaal erop kan zetten.

Gelukt! Het was rond half 4, dat wij bij het Meisje aan kwamen en nu gingen we op zoek naar een mooie plek, we vonden nog twee stoelen op een terras, die waren vrij en mochten bij een ander stel aan het tafeltje komen zitten, erg fijn en gezellig ook.

De helm van de duiker, giga groot.

Op het terras zaten we in afwachting van, het werd 5 uur, nog niets, er werd iets omgeroepen in het Frans, en de wind kwam op, we hoorden het niet zo heel erg goed, uiteindelijk bleek, dat ze uitliepen, en pas rond half 6 zou de Duiker wakker gaan worden. Hmmmm, nou goed, het zij zo, wij zaten goed.

Nou ja, tot er een stel met kinderen achter ons kwam staan, en niet anders deden dan klagen, dat mensen geen drinken op tafel hadden staan, dat bediening met lege bladen liep, zonder te vragen waarom. Dat er bediening was die alleen mocht afruimen, slechts een deel de bestellingen op mochten nemen, en dat het eindeloos duurde als je al iets besteld had, voor je het kreeg….

De klaagzang, ik heb mij in kunnen houden, en de meneer naast mij, werd gek van de twee kinderen die achter zijn stoel stonden en overal bovenuit kwamen qua gepraat en geschreeuw. ‘Hebben ze geen ouders?’ Mompelde hij nog, juistum, dat waren de mensen die aan het klagen waren, hahaha

Nou goed, het uitzicht was als volgt:

Zoek de reus 😉 Gelukkig kan in inzoomen en we wisten ook, dat hij juist onze kant op zou komen als hij eenmaal wakker was. We hebben vol gehouden, daarover later meer!

TIP: Vandaag 19 augustus zijn ze er ook nog en gaan ze weg, rond half 3 vanmiddag worden ze pas weer wakker en zullen zij nog een keer door de stad gaan, dit keer samen en op een boot de stad uiteindelijk verlaten. Kortom, zit je niet al te ver weg en wil je kijken? Beleven? Dan kun je vandaag ook nog even naar Leeuwarden komen, nou ja… 😉

Hier vind je de info en route van vandaag: ~klik hier~ 

Ik zeg tot snel, vanmiddag of begin avond, zullen ook wij even kijken of wij ze gezamenlijk zullen en kunnen zien, en bovenal, voor mij, dat ik foto’s kan maken.

Crochet: Quiraing Shawl/Wrap: The Isle of Sky

Quiraing is de naam van een aardverschuiving op de oostelijke zijde van de Meall na Suiramach, de meest noordelijke top van de Trotternish Ridge op het eiland Skye in Schotland. Quiraing is 543 m hoog en zijn benaming stamt uit het Oudnoords. De woorden kvi en rand betekenen ronde plooiing. In het Goidelisch wordt deze plaats Cuith-Raing genoemd.

Er wordt verteld dat ten tijde van de invallen van de Vikingen hier vee werd verstopt. Quiraing is het enige deel van dit gebied dat nog verschuift: de weg aan de basis bij Flodigarry moet nog ieder jaar worden hersteld.

Deze wrap, shawl, omslagdoek, vond ik in een FB groep. De naam, de uitleg, ik werd er verliefd op en zag ik dit nu goed? Had ik nu ook nog eens de juiste whirl van Scheepjes? De Pistachio oh so nice lijkt zo op wat ik op de foto zag in de PDF. Dat ik mij eraan heb gewaagd. Omdat ik eerst even voor 5 aug. liever nog daarvoor ~deze~ klik, af wilde hebben, dan komt vriendin even naar Nederland bij mijn ouders, ging deze shawl even in de wacht. Terwijl ik al heel ver was.

En nu kon ik deze dinsdag afhaken en afronden, en gisteren zelfs al gedragen, end at ongeblockd zoals het wel nodig is, dat morgen maar even doen, denk ik, of het weekend. Blocken betekent uitrekken met water, zodat de shawl strak blijft staan en niet telkens krult 😉 Dat is een speciale techniek.

Wil jij deze nu zelf haken? Het patroon vind je op Ravelry in PDF, gratis: ~klik hier~ .

Wil je nog meer prachtige shawls vinden, vaak met vertaalde patronen? ~klik dan hier~ .

Wil jij deze shawl zelf hebben maar kun je niet haken? Dan mag je mij altijd ene berichtje sturen,  (op de over mij pagina vind je ergens een mail 😉 )

Ik ga jullie weer even verlaten, de Zomerfair van gisteren is absoluut weer een geslaagde dag geweest, en ook vandaag mag ik weer even werken, dus al het andere houden jullie nog tegoed van mij 😉