Zien jullie hem? Aan de overkant? Op de strekdam bij Lelystad. De ultieme hint was natuurlijk dat wij van Almere naar Drachten terug gingen en dat doen wij heel graag over de dijk langs Almere richting Lelystad en dan kom je bij de haven en de Batavia uit. Hier stoppen we met regelmaat even en dit keer, naast de Batavia ook, en toen werd het perspectief anders.
De foto’s zijn op verschillende dagen genomen, bovenstaande is van afgelopen week, het is puur toeval, dat het op deze beide dagen zo grijs was.
Ik vond jullie reacties erg leuk in elk geval, maar nee, mijn haar zat niet in de war. Mijn handwerkjes tot nu toe blijven ook knooploos en vrij zover, ook al vecht ik soms even met een bijna knoopje als ik bezig ben.
het zijn geen struiken of het plafond… van de scheepvaart, hahaha Noch is het een hek of een struik. De uitgebloeide berenklauw, vond ik ook erg leuk om te lezen, deed mij grinniken zelfs. Of de mand van pitriet, macrame, een lamp… het had gekund, maar het is wat groter dan dat allemaal.
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend toe! Ik ga even aan de haak, en ook nog! Er is een dia scanner in huis gekomen, en die ga ik even proberen aan de praat te krijgen om dan dia’s van Liefste te scannen. (Het is donderdag als ik dit schrijf, ik kan vrijdag pas ergens weer aan de slag voor de volgende skull opdracht, garen is onderweg).
Mochten jullie mij dus even kwijt zijn? Dan weten jullie waar ik mee bezig ben 😉
De Walvis dus, heet deze fontein. Natuurlijk ben ik er zoveel mogelijk even omheen gegaan, beetje lastig in het water natuurlijk, het is maar net waar je staat. Of bent.
Hier is duidelijk te zien, de donkere rand op de walvis, tot hoever hij boven water ligt als het vloed is. Het was nu dus eb, duhhh 😉
11Fountains zijn een groep fonteinen in de Friese elf steden die in het kader van Leeuwarden-Fryslân in 2018 zijn geplaatst. Het betreft een citymarketing initiatief. De fonteinen zijn onder begeleiding van curator Anna Tilroe door verschillende internationale beeldende kunstenaars gemaakt. De elf fonteinen zijn op 18 mei 2018 gelijktijdig onthuld.
De fonteinen werden in de landelijke media bekritiseerd. Terugkerende punten in de discussie over de fonteinen waren een gebrek aan steun vanuit de gemeenschap, de plaatsing van de fonteinen middenin de historische dorpskernen en dat de gemeenschap moest betalen voor de fonteinen.
En opnieuw merkte ik dat mijn camera gewoon te langzaam is, om dit mooi te vangen, de eerste beelden vanaf de andere kant zijn geluk geweest, want hier heb ik vrij lang gezeten op een bankje samen met Liefste, hij filmde het, ik schoot het, althans ik deed pogingen. Het bootje op de achtergrond geeft wel aan hoe groot deze fontein is.
Hier hebben twee kunstenaars aan gewerkt lees ik: Jennifer Allora en Guillermo Calzadilla,bij deze… mocht een andere Bruggeling of zo denken, dat wil ik in Brugge hebben 😛
Voor het eerdere blog op de pier en meer foto’s van deze fontein? ~klik hier~
Foto genomen met mijn mobiel. Schets met houtskool, om vervolgens een paar potjes met ecoline erop los te laten. Zien wat het doet, op papier die ongeschikt is voor ecoline of waterverf.
20 minuten in totaal ongeveer mee bezig geweest, van een blanco vel, naar dit werkje.
Naakt… de bedoeling was iets met bloemen te gaan doen of landschap, maar ja, soms voel je je anders, naakt… Ook al heb je jouw dikste trui aan, sokken, dik ondergoed, warme broek….
Het is klaar! Deze mandala, die helaas kleur heeft verloren, of mijn foon is minder kleurrijk zodra ik het over zet op de laptop, hoe dan ook, deze mandala was of is nog steeds een bestelling. Het patroon is de Annabel (klik hier), de kleurkeuze ligt bij de eigenaar. Dinsdag gaan we hem brengen. Bedoeld voor in de tuin, deze komt dus buiten als decoratie op het terras te hangen.
Wat betekent dat het met houtlijm transparant natuurlijk bewerkt is, en daarna nog een bus transparante lak eroverheen wat ook op textiel kan. Wisten jullie dat?
Dit ontdekte ik dus op mijn tocht op zoek naar een bus transparante lak, dat je houtlijm tegenwoordig ook in een spuitbus kunt kopen? Dat vond ik in elk geval bij de H eeeeeeeeee maaaaaaaa zoiets. Je moet er maar opkomen!
Men zegt (in de haakgroepen), bij de Aktie winkel te vinden de lak… maar nee, hier was het nergens te bekennen, en zo kwam ik met Liefste in de bouwmarkt terecht, Practische markt… nul komma niks…. nou dan maar even naar de Ga Ma…. ernaast, en daar hadden ze meerderen staan, voor 3 euro het merk OK, na mijn uitleg. Zo gepiept, Alleen al het zoeken naar de lak kostte mij 3 dagen. Oke…. anderhalf eigenlijk 😉 1 dag dacht ik, bekijk het maar.
Jaaaaaaaaa, dan krijg je ineens deze foto via app… en dan smelt mijn moeder en oma hart toch even weer… zo lief… en ja ik mis hen, mijn schatjes!
Goed, de opkikkers tussendoor, en weer terug naar het werk van Liefste die een enorme klus had staan gisteren. Om 15.00 uur start van een personeelsfeestje, kleinschalig, tot middernacht draaien. Naast artiest Orlando, dus ook Dj spelen weer, en dat laatste heeft hij in jaren niet gedaan. Kortom, er ontbrak wat muziek en dat moest natuurlijk ge updated worden. Niet wetend wat het publiek ging worden, en dat is best lastig. Dus van alles wat.
Ed Sheeran de laatste cd besteld, Pink erbij, en nog wat Hitzones, en omgezet voor de laptop. En ingevoerd bladiebla, dit klinkt makkelijk, maar is het niet, de lijst zat ook veel dubbel in van wat er al in stond, en ook dat moest even uitgezocht worden, nou even? We hebben een aantal avonden niet eens de tv aan gehad. Amper tijd gehad om te eten.
Het is gelukt!
In de tussentijd als ik even pauze nam van het eerste haakwerk, was ik ook allang bezig met een mandala voor onszelf. Ik was zo lekker bezig, inmiddels bijna aan het einde maar ergens klopte het niet, ik zoeken en zoeken, ik kwam er niet uit… (Het mooie van haakwerk is vaak, dat een foutje kan en mag, dat je dit kunt verbloemen vaak. )
Dit keer werk ik ook alleen vanaf een diagram, voor het eerst, voorheen had ik altijd een geschreven patroon erbij of een youtube als ondersteuning, dat is er niet nu, dus… helemaal vanaf dat stukje papier wat mijn moeder heeft uitgeprint voor mij.
Ik ben een stuk verder dan dit ook al, helemaal bovenin nu, maar de fout is gisteravond eindelijk ontdekt! Wat betekent dat ik een heel stuk terug moet naar het middelpunt weer, ik denk er zelfs over bijna terug naar het begin… en weer opnieuw, want deze is te mooi vind ik zelf om wat anders te gaan maken. De fout is te groot om het zo te laten, vind ik. Want als je de fout weet, blijf je het zien, zei mijn moeder. 😉
Ik ga hier zo mee aan de slag, want ik wil het goed hebben!
Hier op mijn tijdelijke adres, hoor ik de postbode nooit. Ik vergeet ook te kijken of er post is, nu komt er weinig binnen, zelfs geen folders, hooguit een lokale krant die iedereen krijgt eens in de zoveel tijd.
Liefste kwam dan ook binnen met een envelop, begin van de avond ergens. Ik zag en wist het meteen! Een glimlach, oh ja! En ja hoor, het kwam van Dien af beter bekend als Klaproos, zij had 4 werkjes beschikbaar gesteld en die kon je winnen. Simpelweg, kies er eentje die jou aanspreekt en vertel waarom. De mooiste reacties zouden uitgekozen worden later door iemand anders. Lastig altijd weer zoiets.
Ik koos dit werkje, omdat het nog deels bloeit, het is gezaaid, uitgebloeid maar dan zitten er weer nieuwe zaadjes in de uitgebloeide knoppen, dus kan ik oogsten en opnieuw zaaien. De kringloop van het leven zie ik hierin, en zoiets vertelde ik ook. Daarmee, dank je wel Dien!Voor dit mooie werkje, of werkjes eigenlijk, want nu, moet ik natuurlijk ook de envelop gaan verknippen 😉
Je bent nog maar zo kort bezig met aquarellen vertel je zelf, maar je maakt nu al de mooiste dingen, dingen die ik nog niet voor elkaar heb gekregen hoe ik het ook heb geprobeerd! Ga vooral zo door! ❤
