Woops zei ik nu dat ik West Terschelling al helemaal had laten zien? Misschien wel, maar ik vergat, dat wij natuurlijk aan boord sliepen en daarmee ik in de vroege ochtend wakker werd aan boord. Dat is apart, nacht 2, maar nu in een andere haven, een ander stadje, nee mijn schatje was thuis ๐
~klik hier, voor de voorgaande blogs, mocht je die gemist hebben.~
Lag ik samen met de schipper en schipperes als laatste op bed? Was ik er als eerste weer uit en aan dek. Ja, dat was mij gelukt! En wat ik zag was mooi, de opgaande zon dit keer en een rust, een stilte zo op het water. Een verademing en dan het spel van licht. Vergeet niet, dit was heet Paasweekend zo eind april. Dat was toch echt de maand van de zonsopkomsten en de zonsondergangen.
Deze visnetten vielen mij de dag ervoor overdag al op door hun kleuren, maar nu helemaal… Betoverend gewoon, als je het mij vraagt dan.
Ook zo bijzonder, gewoon een mooi plantje aan boord, ik ben benieuwd of deze nog bloeit en groeit ๐
Ik zie, ik kijk, heb het niet eens door, tot ik de foto heb genomen, klik.. hey, de Brandaris staat er weer op! Natuurlijk is het dan tijd om te spelen met de camera en de omgeving waarin ik mij bevind.
Ik vind het mooi, alleen jammer dat die mast palen er staan… Je kunt niet alles hebben.
Duidelijk toch nu? Van wie deze prachtige klipper is? ๐ Harriรซt dus.
Vanaf het dek zo de steiger op, ook een mooi plaatje, ik hou zo van lijnen en dan… die fiets(en).
Het licht, de kleuren, ik weet niet waar ik kijken moet, soms ben ik echt heel erg blij met mijn camera, dat ik mijn wereld even kleiner kan maken en zoeken naar het mooiste beeld, of de kleuren zie, om daarna ook weer even na te genieten van wat ik met mijn lens heb gevonden, en soms natuurlijk andersom. Dat ik iets spot en dat probeer te vangen. Soms dus ook andersom zoals hier. Er is zoveel te zien!
Dus, dat… met die kleuren van de op komende zon… wauw…
Toch? Geen woorden voor…
Nog even de andere kant op kijken, het wad op… het water staat weer lager, de avond ervoor, was die hele dam niet te zien, stond onder water.
Het is tijd, tijd om weer beneden deks te gaan, Harriรซt is inmiddels in de keuken om het ontbijt voor te bereiden, anderen helpen haar met tafel dekken en ik zit rustig op een bank en wordt wakker met een verse bak koffie en even weer wat foto’s uitladen om ze te bekijken alvast.
Tijdens het ontbijt als iedereen aanwezig is, wordt het schip langzaam wakker en wordt er besproken wat we vandaag gaan doen. Vlieland staat op de kaart eigenlijk, deze dag, maar de wind en alles is zo gunstig, dat een deel van de reizigers het mooi zou vinden als we droog gaan vallen op het wad… Bij Vlieland in de buurt, dus de trossen gaan los na 10 uur en we varen uit…
Inmiddels was de zon ook al helemaal wakker. Zo ook alle andere bootjes, schepen, sloepen dus ook, nou ja, dat laatste zag je hier niet zo natuurlijk, maar wat er varen kon, was los zo ondertussen.
~later meer~
PS: Deze reis, was eigenlijk een vast staande reis van hoe, wat en waar, echter, is het altijd mogelijk, dit ligt ook aan de groep natuurlijk, en in deze groep, was er van alles mogelijk binnen de tijdslimieten van de getijden en de tijd zelf, dat wij onderweg een beetje besloten wat te gaan doen.
Echter! Is het ook mogelijk om een week lang zo met de Wilhelmina te reizen, dat je van tevoren niet weet wat je gaat doen, maar dit elke ochtend tijdens het ontbijt met de hele ploeg bespreekt en de schipper natuurlijk….
~klik hier voor meer info van deze speciale reis: van 9 aug tot 16 aug ben je onderweg~
Er zijn nog plaatsen beschikbaar. Even voor jullie, het is natuurlijk een beetje sluik reclame ook, echter, disclaimer? Valt dit hieronder? Ik wil dat jullie weten dat dit vanuit mijn hart komt om dit te doen, Harriรซt, de schipper en kok, heeft hier nooit om gevraagd! Noch weet zij hiervan, het is voor haar ook telkens een verrassing als ik online kom met…ย ย ๐
