Foto genomen met mijn mobiel. Schets met houtskool, om vervolgens een paar potjes met ecoline erop los te laten. Zien wat het doet, op papier die ongeschikt is voor ecoline of waterverf.
20 minuten in totaal ongeveer mee bezig geweest, van een blanco vel, naar dit werkje.
Naakt… de bedoeling was iets met bloemen te gaan doen of landschap, maar ja, soms voel je je anders, naakt… Ook al heb je jouw dikste trui aan, sokken, dik ondergoed, warme broek….
Hier op mijn tijdelijke adres, hoor ik de postbode nooit. Ik vergeet ook te kijken of er post is, nu komt er weinig binnen, zelfs geen folders, hooguit een lokale krant die iedereen krijgt eens in de zoveel tijd.
Liefste kwam dan ook binnen met een envelop, begin van de avond ergens. Ik zag en wist het meteen! Een glimlach, oh ja! En ja hoor, het kwam van Dien af beter bekend als Klaproos, zij had 4 werkjes beschikbaar gesteld en die kon je winnen. Simpelweg, kies er eentje die jou aanspreekt en vertel waarom. De mooiste reacties zouden uitgekozen worden later door iemand anders. Lastig altijd weer zoiets.
Ik koos dit werkje, omdat het nog deels bloeit, het is gezaaid, uitgebloeid maar dan zitten er weer nieuwe zaadjes in de uitgebloeide knoppen, dus kan ik oogsten en opnieuw zaaien. De kringloop van het leven zie ik hierin, en zoiets vertelde ik ook. Daarmee, dank je wel Dien! Voor dit mooie werkje, of werkjes eigenlijk, want nu, moet ik natuurlijk ook de envelop gaan verknippen 😉
Je bent nog maar zo kort bezig met aquarellen vertel je zelf, maar je maakt nu al de mooiste dingen, dingen die ik nog niet voor elkaar heb gekregen hoe ik het ook heb geprobeerd! Ga vooral zo door! ❤
Tsjah, wat zal ik eens zeggen. Ik had nog een luxe Scheepjes Whirl staan waarvan ik van plan was nog een omslagdoek te haken of iets. Maar ja, dat loopt nu niet, nu grote evenementen als Castle Fest ook moeten wijken, dacht ik… kom… laat ik eens wat in de nieuwste of laatste hype wat gaan doen!
Een mandala haken!
Maar dan wel eentje die groter is dan de dromenvangers die ik voorheen al haakte zo nu en dan… Dat is de mode, de nieuwste woontrend ook eventueel. Voor aan de muur! En zo geschiedde, hij is klaar, zover.
Maar, even… een mandala haken is eigenlijk niet meer dan oude patronen van vroeger die toen als tafelkleed(je) gingen dienen. In het nu, worden ze dus opgespannen in een passende ring, lampenkap ringen worden hier voor gebruikt, sommigen doen het ook in een hoepel zag ik al, en ik heb ze ook al gezien vanuit een fietsvelg… kortom, wees creatief!
Op Pinterest of gewoon online vind je heel veel patronen, maar ook in de kringloop was ik even, en vond daar oude haakboeken en Ariadnes uit de jaren ’70. Ik app mijn moeder, en wat zegt zij? ‘Wil je aub even zien wat er nog meer ligt? Ik wil de hele stapel hebben!’
Right? Ooit was ze er namelijk lid van, een abonnement had zij hierop, maar ja, met opruimen jaren terug, alles weg gedaan, nu spijt dus…
De ringen zijn besteld, deze ligt alleen uitgestreken met de hand op de vloer, 110 cm dus… kortom, de ring gaat minimaal 120 cm worden, wie weet zelfs 130 cm… als ik een mailtje binnen krijg nu, dan gaan we de ringen halen, laat hobbydoos.nl nu in de buurt zitten… In Rinsumageast, ik kan het ook niet uitspreken hoor, geest op het einde is ook goed 😉
Anyway, mensen doen moeilijk over patronen die al eeuwenoud zijn, uit boekjes komen die onze betovergrootmoeders al haakten voor op de tafels, en wil jij deze nu haken? Er is geen diagram van, noch een patroon, dan vind ik het toch knap, dat je dit patroon zo uit je blote hoofd kunt vertellen via youtube.
Je kunt, eventueel mee schrijven natuurlijk met pen en papier, dan heb je het patroon zelf, nee heb ik niet gedaan, ik heb stap voor stap hier gevolgd, ik kwam maar net uit, nu nog de ring dus…
Als het echt af is, dan zien jullie ook het resultaat natuurlijk 😉
Wat ben jij aan het doen nu zo thuis? Creatief gezien.
Vandaag maar even de koeien die in Lollum staan op het blog neer zetten. Staan deze 2 er ook alvast, later meer.
2de Paasdag, en hier, zijn inmiddels weer 2 haakwerken klaar, bijna 3, als ik het sprei mee reken wat al op bed ligt, om te passen eigenlijk, maar ja… ik moet de draadjes nog afwerken, hahaha maar het staat nu al mooi en ligt lekker.
2 Omslagdoeken klaar, genaamd Seems like old times, ik ben er blij mee, zal ze later nog wel mooi op de foto zetten. Wat ik dan vandaag ga doen? Nou, ik wil een grote mandala gaan haken dit keer, en ik ben het patroon aan het schrijven, naar aanleiding van dit filmpje, er staat geen patroon naam bij.. dus ja.. en ik heb geen printer. Dus schrijf ik het op, ouderwets in een schrift.
Om het te proberen zo groot, start ik met een cake van de Action… ik ben benieuwd!
Ik wens iedereen een fijne koelere 2de paasdag toe!
~Wat zijn jullie plannen vandaag?
In de afgelopen 2 jaren heb ik amper een boek gelezen op een Simone van der Vlugt na.. Paulo Coehlo was het laatste in 2018, over Matahari. Afgelopen december kwamen mijn ouders met Schilderslief aanzetten voor mijn verjaardag, op de valreep in 2019 1 boek echt gelezen.
Dan ineens komt er wat uit en zit je met zeven boeken waarvan er nog maar 6 uit zijn. Boek 5, is er nog niet, ik moet nog even wachten, binnenkort zal ook deze bij mij zijn, dat weet ik wel! De Zeven Zussen, een prachtige serie en misschien raad je het al, elk boek gaat over 1 zus, het is liefde, het is het nu, het is historie, het zijn verschillende werelddelen waarvan je de historie mee krijgt, een deel ervan natuurlijk. Ik vind het prachtig geschreven en het leest heerlijk weg. Er zit zelfs mysterie in, waarvan ik verwacht, dat het pas in boek zeven uit zal komen. Voor ons fans, we gaan het meemaken!
Dan komt dochterlief ook nog eens, dat Susan Smit een nieuwe roman uit heeft, genaamd Tropenbruid en zich afspeelt in Batavia, daar waar mijn oma geboren is en getogen. ~sjucht~ zo lees je 2 jaar bijna niets omdat jouw genre er niet echt is wat je raakt, en zo haal je dat in no time weer in! Daarmee, start ik mijn ochtenden met een boek,, ipv op blog, dus voor zolang zal ik nog altijd wat minder op blog zijn vooral, en zelfs op social media zo nu en dan.
Hoe gaat het verder met mij?
Ja, goed eigenlijk, met Liefste ook! Ook hij heeft een nieuwe vorm gevonden van zijn oude werk op nieuwere devices in het klein. Momenteel maakt hij vele filmpjes voor vrienden en zichzelf op zijn oude I-Phone 6, zijn 11 ligt thuis nog nieuw te zijn 😉
Hiermee, maakte hij ook een boost voor mij, zo lief! Ja, raar maar waar, ik durf het te zeggen, de kriebels zijn er altijd wel, maar ja, de ruimte, net als voorheen, welke kant ga je op, wel of niet, maar nu, ben ik toch weer gestart, voor het eerst in 6 jaar zelfs… met wat penseel of kwasten streken, en ook de houtskool is uit de blikjes gekomen en heb ik wat zitten kladderen en kliederen.
Liefste is zo trots als een pauw, dat hij dit in mij heeft los weten te maken, mag hij ook zijn 😉 Want het is ook zo, ook dankzij mijn werk, waar ik ook meer uitdagingen tot mij heb gekregen met verschillende cliënten, en ik voel mij helemaal top! En dan nu de houtskool… tsjah, niet lachen hoor 😉
het klassieke naakt is dan weer wat ik oppak, je moet ergens starten, maar nu, wat ik voorheen altijd liet… pak ik wel meteen het hoofd erbij, althans, ik doe pogingen, hahaha. Portret is nog altijd niet mijn ding… maar goed… laat ik het dan dicht bij mij houden wat oke is als het mislukt… (deze dame is een voorbeeld uit een ‘hoe leer ik tekenen of iets boek zullen we maar zeggen).
Liefste dus… ik zeg, hij kijkt nu scheel dankzij mij, maar voor hen die mij wel op fb hebben, kunnen zien dat het bijna lijkt 😉 (gezien de originele foto erbij geplaatst in de reacties.)
Bij portret is het altijd weer zo, als je het doet en maakt, laat zien, dat mensen dat meteen vragen, wil je mij ook ?????????? NEEHEEEEEEEEEEEE… ik ben er ‘nog’ niet goed in, dus neem ik in deze geen opdrachten aan.
Werk!
Ik vertelde net al, dat ik een soort van promotie, nou ja.. vooruitgang heb gekregen op mijn werk. De groep waar ik in zat, is de laagste groep waar je het minste uit kunt halen met de cliënten die erin zitten, kortom, voor mij niet meer zo uitdagend, ook al zijn ze blij mij te zien, ik nam al telkens mijn eigen haakwerken mee, om maar iets te doen te hebben. DAT is veranderd. De collega die nu over de vrijwilligers gaat, is een toppertje! Zij verdeeld nu, zorgt voor ons en ik zit nu bij haar op de groep met die cliënten die heel veel meer in hun mars hebben en zelf ook doelstellingen mogen aangeven en ik ben nu met 2 cliënten aan de slag, de ene wil haar naam leren schrijven, dus het oefenen van letters. (denkvermogen, peuter/kleuter al zou je dat niet zeggen).
De andere cliënt wil beter kunnen leren spreken, ze heeft haar eigen taaltje, en met haar oefen ik woordjes, als in dagelijkse dingen en het mooiste compliment kreeg ik van haar eigen moeder! We kwamen elkaar tegen gewoon hier in het centrum bij mij, zij gaf aan haar moeder aan dat ik met haar werk, gesprekje bij de Bruna, en haar moeder zei mij, dat ze veel beter verstaanbaar is nu al, en zo ook, veel meer woorden gebruikt als ze iets vertelt thuis! Ja, dan ben ik trots, vooral op haar, en zie de lol die we samen hebben als we aan het oefenen zijn.
Het werk nu (Corona)
Door andere leuke privé omstandigheden had Liefste mij gevraagd om 2 weken vrij te vragen zodat ik mee kan naar Friesland, al een hele tijd niet geweest en onze vrienden daar, beginnen mij te missen, ja dat heb je met een LAT relatie natuurlijk. En ook dat voelt ontzettend goed! Dat er naar jou gevraagd wordt en men je weer wil zien. Dus ik nam vorige week 2 weken op, om gisteren (maandag), het telefoontje te krijgen van mijn collega… ‘Suus? je had al vrij gevraagd… maar nu ben je verplicht vrij t/m 6 april.’
De DBS van s’Heerenloo gaat dus dicht, dit omdat er ook cliënten zijn die gewoon thuis wonen en niet in het Droomhuis, de woning. De cliënten van de woning gaan overigens in totale lock down en mogen 24/7 binnen blijven. Mijn collega’s met vaste contracten zijn niet vrij, zij moeten bijstaan op de woning dus… gezien de quarantaine van de cliënten.
We wachten het rustig af, en nemen onze maatregelen, daarom, ga ik ook mee naar Friesland, omdat ik hier op een flat zit, wat sneller tot besmetting kan komen met alle stadsheid en station en centrum naast de deur, waar ik daar in een eengezinswoning zit met grote tuin achter en voor en meer afstand tussen de mensen. Picasso gaat natuurlijk mee.
Ik zeg dus nog even tot ziens! Stay safe, help elkaar waar nodig, en samen staan we sterk!
