#catscatscats #plantstagram

Gisteren was een mooie dag qua weer. De tafel stond lekker in de zon, samen met mijn feng shui fontein en de monkey mask, en achter Picasso staat ook nog een grote lidcactus.

Picasso genoot ervan, niet van mij, maar wel van de zon, en ik schoot met zowel mijn foon, dat zijn deze, als met de grote camera wat plaatjes, die staan nog op de kaart. Om uiteindelijk, de volgende shot te kunnen maken, wat meestal een lucky shot is natuurlijk, net op dat ene moment…. klik…

Op IG, doet Picasso met de plantjes het in elk geval goed. Hij is lekker zen, waar wij ons best doen om dit te zijn en blijven en weer terug in balans te geraken. Het gaat moeizaam. Maar wij gaan gewoon door!

 

#balconylife

#balconylife, is een serieuze hashtag op IG. ~klik~ .

Vanmorgen, eindelijk, de wind weg, de zon schijnt en ik doe de deur open voor Picasso en zie de maan staan. Yesssss, gelukkig staat mijn camera op tafel naast de #balconylife 😉

Terwijl ik een foto of tig neem van de maan bij dit daglicht, kijk ik eens om mij heen. Ik zie appels die ik al eens genoemd heb bij ~Klaproos~, dat ik die heb neer gelegd voor de kerst al, en er is van gegeten maar ik zie niet wat of wie.

Officieel mag dit ook niet, omdat velen aan de achterkant, maar ook aan de voorkant hun vuil storten, eten dus met name. Waardoor we al jarenlang last van muizen kunnen hebben, het hangt er wel vanaf hoe schoon je huis is verder. Maar ze dringen vooral door in de boxen, en ook hier, heb ik geluk dat ik precies in het midden zit en de buitenkant zijn natuurlijk als eerste aan de beurt om in te kruipen.

Omhoog, kijk ik weer en zie de boom, die er altijd al stond, al bijna 26 jaar kijk ik ertegenaan in de verte. De vogels zitten er natuurlijk graag in, en ook nu, zie ik cirkelen, landen maar het viel mij al op. Veel meeuwen die cirkelen rond de boom en dan zie ik het…. Ik probeer ze al een tijdje te vangen met de camera, wat eerst niet lukken wil.

Beneden zie ik bij de garages van de huizen een kat lopen, die hoort hier trouwens, kom ik vaker tegen. Van wie hij of zij is, geen idee verder. Ik kijk verder op de grond onder mij, en dan zie ik het echt. Een flits zie ik vanuit mijn ooghoek, iets fladderen.

Opnieuw, heeft iemand maar dan echt buiten op het parkeerterrein, de weg ernaast, doodlopend… iets neer gegooid… aan cirkelende meeuwen kan ik dat altijd wel zien, vaak zoek ik al, maar nu was ik te geconcentreerd op de lucht eerst voor ik dit zag.

Alles komt erop af, en ze vechten elkaar de tent uit. Zou je niet zeggen hier, maar echt. Dan hoor ik de kat ineens brommen, samen met een andere kat, territorium, maar ze zitten ergens in 1 van de tuinen die afgesloten zijn… dus ik hoor ze wel, maar zie ze niet. Picasso zit veilig achter mij, op zijn paal, in de deur opening en kijkt slechts.

Ik pak mijn koffie, neem een slok en blijf kijken, het moet en zal mij een keertje lukken… vliegende vogels op de foto te krijgen.

Het is in de verte, maar ze zijn ook zo snel. Inmiddels zie ik ook mensen voorbij komen lopen onder mijn balkon. Auto’s parkeren, mensen stappen uit, kijken omhoog naar mij zie ik allemaal vanuit mijn ooghoeken. Bang dat ze op de foto worden gezet, maar mijn blik recht vooruit vertelt hen dat ik het niet op hen heb gemunt. Alsof ik met een jachtgeweer boven sta of zo…

Dan schiet ik nog 1 foto en zie? Al meer naar wat ik graag zou willen, zonder statief, zonder steun, met de vogel mee zien te bewegen, hoe snel ook, en op hoop van zegen…

~klik~

Vraag van de dag: Wat zou jij nog eens graag op de foto willen zetten wat tot heden nog niet is gelukt? 

Berging Short Stirling

Eindelijk was daar de zon, gewoon overdag, in de middag. Heerlijk en zo ook Liefste zag ik opbloeien en hij voelde zich een stuk beter ineens. Het heeft even geduurd, en zelfs hij wilde er even uit!

Nu had ik hem al eerder in het weekend mee naar buiten weten te krijgen, maar niet van harte! Geen zon, koude wind, maar ja, ergens moet je even eruit, weer in beweging komen om je lichaam weer in balans te krijgen na een zware griep.

Ondertussen had hij in de krant ergens gelezen over een short stirling die in het Markermeer zou liggen. Liefste en water zijn als 1, net als bij mij, brengt dat vaak rust en zo togen wij even naar de dijk.

Onderweg in de auto, probeerde ik te achterhalen of er een locatie bekend is online waar deze dan ligt…. Niet exact natuurlijk, en het meer heeft 2 kanten, kortom. Als de gemeente zich ermee gaat bemoeien, dan moet het haast wel aan deze kant zijn.

Hier ligt het niet in elk geval, wel op een ander bekend stekje waar ik al jaren kom.

ALMERE – Na de berging van het vliegtuigwrak van de Short Stirling BK710 eind maart zal een blijvende herinnering opleveren. Zo komt er een documentaire, lesmateriaal en een monument in het Bos der Onverzettelijken.

Op de bodem van het Markermeer ligt het wrak dat in de Tweede Oorlog door de Duitsers is neergeschoten. De vondst werd een aantal jaar geleden ontdekt. Inmiddels zijn er middelen gevonden om het wrak te bergen. Dit gaat eind maart beginnen. ‘Respectvolle berging van het vliegtuigwrak en haar bemanning staan voorop’, laat de gemeente weten. Als het inderdaad om de BK716 gaat dan waren er zeven bemanningsleden aan boord, vijf Engelsen en twee Canadezen.

Herinnering

De gemeente hecht er aan om het verhaal van de Short Stirling door te geven en te bewaren voor volgende generaties. ‘Dit vergroot tevens het besef over hoe waardevol het is om vandaag de dag in vrijheid te kunnen leven en dat dit niet vanzelfsprekend is’, aldus het college. Samen met de Provincie Flevoland, Batavialand en het Erfgoedhuis Almere wordt als herinnering een verhalenwebsite en educatief materiaal ontwikkelt. Ook heeft de provincie Flevoland middelen ter beschikking gesteld voor een documentaire.

Monument

In het hart van het Bos der Onverzettelijken, op het herdenkingsveld, wordt in het najaar 2020 een kunstwerk ter nagedachtenis van de bemanning van de Short Stirling, geplaatst. De gemeente wil hiervoor, in het bijzijn van de nabestaanden een herdenkingsceremonie houden. ‘Hiermee willen wij op gepaste wijze een eerbetoon geven aan de bemanningsleden, die de ultieme prijs hebben betaald voor onze vrijheid’, aldus het college. ‘En daarnaast de nabestaanden de gelegenheid te bieden om tot een waardige afsluiting te komen. Tegelijkertijd is het voor onze stad een blijvende herinnering aan dit, ook voor ons, belangrijke stuk geschiedenis.’

Bron: ~klik hier~

Ik weet dus waar het wel ongeveer moet liggen, of in elk geval, heb ik al gelezen via de site van de gemeente wat er straks eventueel hinder gaat brengen tijdens de berging van deze short stirling. ~Het Blocq  van Kuffeler~ <— oud blog van mijzelf, mocht je dat gemist hebben.

Het viel liefste wat tegen allemaal, naar het Blocq wilde hij niet, vanuit hier is dat nog een eindje toeren namelijk. Daarmee wist ik ook, nog niet helemaal 100% lekker 😉

Als altijd, liet hij mij gewoon lekker vrij met de camera en zat zelf alweer in de auto. En echt, dit is niets voor hem. zolang ik hem ken, is hij altijd up en running, ziek? Wat is dat… zo zie je maar weer, dat zelfs beren zo nu en dan het te pakken kunnen krijgen.

Zelf ben ik ook nog zwaar verkouden, kortom, we zieken rustig verder uit.

 

About last night: The Whole of the moon

Wat was ik blij mensen, gisteren eindelijk brak het wolkendek en stukje bij beetje kwam de zon door waar ik de rest van de middag kon genieten en dan ook nog!

Volle maan in het verschiet en het zou helder blijven, dan ook nog een gedeeltelijke verduistering iets met slagschaduw…

Ik zag de maan opkomen, vanuit mijn keuken en slaapkamer raam, waar de bomen dan in de weg staan…

Toch heeft het wat, beetje laat of vroeg misschien maar de maan schijnt door de…

Ik ging op zoek, vond tijdstippen, zette het in de groep van de tribe, hahaha tuurlijk, en ja… iedereen kijken, opletten, maar net als hier… ik zei al, we zitten aan de verkeerde kant van de maan… bleef ze super helder schijnen! Wat was dat ook mooi!

En dit met mijn digi only fine pix van Fuji camera, zonder statief genomen, allemaal losse pols…

 

Nog steeds grijs.

Als ik zou zeggen dat ik deze foto’s gisteren of vandaag zelfs al, gemaakt heb, dan zou dat zomaar kunnen. Mensen, mensen. Ik zeur niet veel of vaak, maar nu? Dit is het soort weer waar ik dus heel lastig tegen kan als het te lang duurt.

Grijs, nat, ook al is het boven nul… grijs… nul blauwe luchten, nul zon… alleen maar grijs, en dit? Kan in elk jaargetijde zo zijn.

Dan heb ik nog liever echte mist… maar dit? Als er dus al iets was wat jullie nog niet wisten van mij? Bijna elk weertype is oke bij mij, dat laat ik ook rustig blijken, maar dit? Grijs… grijzer, grijst?

Dit weer kan mij nog de verkeerde kant op trekken.. diep van binnen, gelukkig weet ik dat ook wel weer te bestrijden nu. Lang leve Liefste 😉 Op wie ik mij kan botvieren 😀

En straks… zie ik mijn zonnestraaltjes weer! Althans, dat hoop ik dan maar, want ook zij kunnen met dit weer erg dwars worden, hahaha

Ik hou mij staande… kijk het wolkendek open voor mijn plantjes.. die het wonderwel goed hebben gedaan! In de vakantie dat ik even weg was.

Nog even een spiegeling, ja, ik moest echt terug, het woningbouwleven werd weer opgestart in de flat… nieuwe motor voor de afzuiging, dacht dat ze het gisteren gingen hangen, maar nee, andere afdeling… moet besteld worden, kan nog een week of 3 a 4 duren voordat het er komt te hangen. Besparing van 60 euro per jaar met nieuwe motor…

De Nuon/Vattenfall zal weer bellen en raporteren, al 8 maanden inmiddels doet mijn stadsverwarmde water het lastig… blijft koud, dat moet direct warm zijn, en heet blijft soms lang koud, elke druppel koud, telt wel als warm op de rekening… compensatie is al genoemd, duurt te lang…

Ze zijn er allemaal mee bezig, wel zegt men… ‘zorgt u dat u met een week of 2 nog eens belt? Want we hebben het erg druk…’

met andere woorden, als ik niets laat horen straks, kom je onderop de stapel te liggen en duurt het 6 maanden of zo.. of langer…

Ik ben weer thuis mensen 😉 Jullie merkten het al misschien, ik was meteen weer even weg.

Tot later!