Time flies

Zes dagen zijn we alweer verder sinds ik geschreven heb over mijn dagje Sauna samen met B. Time flies, en hoe? Really? Ik zit mijzelf af te vragen, hoe het kan dat ik sinds dat blog, zo stil ben gebleven, even zien, wat heb ik uitgespookt eigenlijk? Ik ben in elk geval t/m zondagmiddag ongeveer 100% pijnvrij geweest dankzij de sauna en meer nog de hot stone massage, de combi van deze dag.

Afgelopen vrijdag: Blur

Afgelopen zaterdag: de Datingvijver, ah dat was het denk ik, ik ben weer even de vijver in gestapt en kwam iemand tegen, hij reageerde terug en sindsdien appen we ook af en aan over de dagen heen. En er staat een datum… ja ja 😉 Als alles goed gaat, ontmoeten we elkaar 1 sept.

Zondag: Er was al een ander contact, ik zag allang dat we nul match hadden, maar ik ben ook voor sociale contacten uitbreiding in de buurt. Kortom, deze man vroeg of ik het leuk vond om elkaar te ontmoeten, hij gaf de indruk dat hij er hetzelfde over dacht van tevoren. Een paar uur gezien en gesproken en toen ging hij mij uitleggen waarom wij geen match zijn. Uh? Ja, dat wist ik al, dat was toch ook ver van de bedoeling? Gewoon vriendschap? Echter is het zo’n sukkel, echt waar, dat ik het prima vind zo, bye bye!

Maandag: Het is weer mijn zwem/werkdag en ik wist allang dat B. ‘morgen’ naar Noorwegen gaat om heilbot te gaan vissen met zijn maatje en beste vriend. Afgelopen donderdag had ik al gezegd, ‘ik kom maandag nog even een knuffel halen hoor!’ Dat was goed, hij moest de nacht in voor zijn werk en kwam de nachtdienst uit op maandagmorgen. Was perfect zelfs, want de volgende dag vliegen, dus moest hij wel op tijd op en dan de dag volhouden om die avond wel op tijd naar bed te kunnen. Ik had de planning om even te blijven… maar ja…

Het werd 22.30 uur, zijn dochter en schoonzoon kwamen ook af en aan voorbij en het was gezellig en hij vroeg mij, ‘hou mij wakker tot…’ Will do, dus viel mijn eigen rest planning voor die middag in het water, maar deze dag, is nu een feit en kan niemand ons weer afnemen. Time flies when you’re having fun!

Dinsdag: Ik weet niet wat er is, maar ik voel mij niet zo heel erg top, energieloos zelfs een beetje, maar ik zie mijn eigen dochter weer! zij heeft twee weken vakantie gehad en daarmee is zij niet komen lunchen. Nu vroeg zij afgelopen vrijdag al, mam, koffie? Ja natuurlijk schat! En ze had heel wat te vertellen en ik toch ook wel 😀

Ik maak klassiek een lunch voor haar, twee boterhammen met ham en ik had nog tomaat. ‘tomaatje?’ ‘Mayo?’ Om dan te horen: ‘Wat ken je mij toch goed!’ goh, je bent nu eenmaal mijn dochter, hahaha. Anyway, genoten van 2x dochter even over de vloer en de zonsondergang later.

B. Was onderweg met maatje naar Schiphol, ik wenste hem via app nog even een veilige vlucht toe om dan te lezen dat ze al een tijdje vast stonden op de A10. Huh? Why? Weten we niet, dus mijn laptop erbij, en ik heb even moeten zoeken maar vond de oorzaak. Bij Badhoevedorp op de A4 was iets gebeurt en maar liefst van de 4 rijstroken, 3 rijstroken dicht. ‘Kijkfile.’ En nu net opgeheven… Om dan te lezen, we rijden weer, nou zie? You’re on my used to be playground!’ Ik krijg een lachende smiley, en daarna, mag ik nog mee lezen hoe het gaat op Schiphol, crisis, maar ze hebben het gehaald, rond 0.30 uur kreeg ik een appje.. We zijn in Oslo! Nu snel slapen want morgen weer vroeg… volgende vlucht, ze zijn er nog niet!

Eindbestemming heb ik niet exact onthouden maar hemelsbreed zitten ze maar 35 km van de Noordkaap af, de poolcirkel. Het plaatsje waar de blokhut staat met de boten ervoor aangemeerd telt maar 1003 inwoners. En ik wens hen toe, dat hun doel, een grote heilbot vangen, uit zal komen.

Woensdag: Vandaag!

De dag net begonnen, ik voel mij al een stuk beter, tijd om de dingen weer op te pakken thuis. Picasso ligt hier heerlijk op het logeerbed, en ik kan zelf ook langzaam gaan plannen voor de komende week weer. Vandaag eerst maar even huisje aan kant, en misschien weer het haakwerk oppakken, want geloof het of niet? Dat ligt al een week stil, vorige week woensdag voor het laats gedaan, daarna… nihil 😉 Soms heb je dat even.

Ik wens jullie in elk geval een fijne woensdag toe, een halve week alweer voorbij, time flies!

 

 

 

Over zweten, koude douches, hete stenen en zoveel meer. Thermen in Soesterberg.

Wauw. Ik kan niet anders zeggen. Nummer 10 op het plaatje, het voelde zo goed en lekker, de dag veel te snel voorbij, iets wat ik niet had gedacht. Ik bedoel hoeveel sauna’s kun je treffen en dingen doen over een hele dag die al om half 11 begon, de rit erheen, om 11 uur daar zijn en dan pas na 20.00 uur weer naar huis? Kan dat in een sauna? Met een zwembad?

JA, dat kan dus, sterker nog, ik had nog wel even willen blijven, maar ja. B. moest rijden, en B. werd na het buffet toch wel moe en was er even klaar mee. Mijn lichaam qua sauna ook. Echter kan ik nog hangen in een zwembad, leave me 😉

Twee wensen zijn uitgekomen. 

Ooit had ik al de wens toen de eerste welness/spa werd geopend, in Valkenburg, om daar ooit eens heen te gaan. Daarna kwam de naam De Zwaluwhoeve veel en vaak omhoog. Tot zelfs dat mijn moeder ooit heeft voorgesteld om met de vrouwen in de familie een dagje te gaan doen. Ja, werd er wel gezegd, maar daarna werd er niet meer over gesproken.

Nu, zovele jaren na dato, waar ik ooit wel met ex man nog op een vakantiepark wel een keer sauna en Turks stoombad had gedaan en daarna alleen zwemmen, verder niets, wilde ik weleens een keer naar een welness toe, zien hoe dat is. Nu kwam B. ermee en doet dit vaker in een jaar, doet het al heel lang ook en zo kwam ik aan met Thermen Soesterberg, in de buurt, niet al te ver, en net heropend. Why not? Hij boekte dezelfde avond nog, om vorig week het echt vast te leggen met een datum. Een hele dag en deel avond, ik dacht echt, als dat maar niet saai gaat worden ergens. Het tegendeel!

Hot Stone Massage

Omdat ze daar net heropend zijn, kun je nu boeken met leuke kortingen en zo ook arrangementen, en hij boekte voor ons een arrangement met hot stone massage, die ik uitgekozen heb. Hij vroeg het aan mij, wat wil je Suus? Hot stone, of ontspanning. Ik koos de hotstone massage omdat ook deze op mijn wishlist stond. Twee in 1 en wat was dat zalig. Bij binnenkomst hoorden we dat wij om 14.00 uur aan de beurt waren, en samen gingen we dan en lagen we daar. Natuurlijk vertelde ik van mijn lasten en dat was geen probleem, en wat was dit heerlijk! Ontspannen en die warmte, zo diep en intens in mijn huid, en … pijnvrij? Al eerder dankzij de sauna’s overigens, maar nu, echt, pijnvrij. Dertig minuten lang werden mijn benen en rug en nek gemasseerd met die hete stenen, lekker hoor. Dit ga ik vaker doen 😉

Zweten

Ik moest even wennen, het was immers al 26 jaar geleden en dan is het echt even wennen in de eerste sauna, we pakten de panormasauna, met groot uitzicht. Ik kwam er voor de eerste keer en volgde B. in deze, vragen, wat zeggen, ik bedoel, ja, wist ik veel. Dus pratend kwamen we binnen, ik stelde mijn vragen, hoe nu, waar gaan we, er zaten al mensen in natuurlijk. Kijk dat uitzicht nu! Prachtig! En toen begon er 1 mw. ‘Weet iemand of je hier stil moet zijn?’ Weet ik veel, zei ik nog, eerste keer ever dat ik hier kom en überhaupt in een spa ben? Toen bleek inderdaad dat je stil moest zijn, dat er een speciale sauna is voor ‘goede gesprekken.’ Oké sorry hoor, maar de boodschap stond inderdaad op de deuren getekend, waar ik nog zei… volgens de site mag je niet met slippers hier naar binnen… en iedereen had slippers aan… 😉 Ja, wat jij kunt, kan ik ook, en ook dat stond op de deuren maar die vraag had ik nog net niet kunnen stellen. Ik zag spontaan de mensen kijken naar hun voeten en denken… WOOPS!

Stort emmer/koude douche!

Als ik al ergens tegenop zag waren het de eventuele dompelbaden, deze zijn belangrijk, maar zijn echt maar 5 graden C. Wetend dat mijn spieren in de winter slechter reageren omdat het dan ook kouder is, had ik geen idee wat mijn lichaam ging doen. Gelukkig was B. er, kreeg ik weer even stoomcursus, eerst enkels, polsen, dan pas de rest, ja right. En ik heb naar lucht staan happen, tot hij mij liet zien, in die koude douche hoeken en hoekjes, dat er ook overal emmers hingen, en dat is echt een koude stort, hij nam er eentje. Ik ook, ik moest er even door! Na de volgende sauna, besloot ik om het meteen te doen, maar hier kreeg ik dus op mijn flikker, eerst enkels, gewone douche, of dompelbad, langzaam, bla. Ja. Meneer B. Gelukkig hielden mijn spieren zich goed, want hierna was het natuurlijk telkens tijd om even te zwemmen, en vooral buiten, in de baden die 32 graden C waren.

Zwemmen in de regen!

Maar liefst vier zwembaden en twee ervan liggen buiten, heerlijk. Als ik terug denk aan vervlogen tijden dan weet ik nog heel goed, hoe fijn het is om juist in de regen te zwemmen. Meestal is het onder water dan warmer dan erboven en dat geeft een bijzondere sensatie. Dit ervoer ik als kind al, tijdens vakanties, in zee en ineens regen bijv. of op eeen camping met zwembad en ook daar ineens even regen, dan konden ze mij er moeilijk uit krijgen omdat het boven water gewoon kouder was dan erin. Zo ook nu, of eigenlijk, het was heerlijk qua temperatuur, amper wind, maar ja wel een grijze dag met veel regen. Who cares! Nou bijna niemand dus, want de baden buiten waren telkens vol.

De Sauna Meester – Opgietingen

De wat zeg je? De Sauna Meester, die opgietingen doet, en daarbij een show weg geeft en weet ik veel. Ik had er nog nooooooooit van gehoord, bestaat dat ook al? Nou ja. De thermen Soesterberg heeft net bij gebouwd en is uitgebreid en heeft daarmee een sauna theater? Neer gezet. Wat is dat nu weer, ik had het gelezen van tevoren (ik had alles even doorgenomen gisterochtend voor het gaan omdat ik wilde weten wat ik kon verwachten), en las ook dit dus. Het zal wel, ik zie wel. En B. kende het natuurlijk al en om de zoveel tijd werd er een ‘show’ met verschillende thema’s gegeven. 180 mensen kunnen er tegelijk in. En dit was echt als in theater vorm opgezet, ronde banken, heel veel plek en plaats en in het midden een grote ronde stenen opzet met alle stenen erin, en vele emmers wachtend op de show. Geuren, filmdoek en daar werden foto’s op getoond in stijl. Wapperen met handdoeken waardoor je het nog even warmer kreeg en een goede vleug van de geur waar hij mee bezig was. het was heet! En erg lekker!

Ik kan het amper na vertellen eigenlijk deze show, dat moet je een keer zelf meemaken als je nog nooit in een welness bent geweest.

Nog zoveel meer!

Echter ga ik het hier bij laten, ik ben totaal ontspannen, en ga hiervan na genieten vandaag. 1 Ding weet ik wel, de dag was gewoon tekort, twee dingen waar ik tegenop zag, de dag zelf qua lengte, ga ik mij niet vervelen? En de dompelbaden. Beiden zijn goed gekomen al zal ik altijd naar lucht staan te happen als ik in een dompelbad moet om de poriën weer te sluiten na een sauna. We hebben ze niet eens allemaal gehad en in de laatste hebben we het kwartier wat een max is. niet eens gered 😉

Op naar een volgende keer, en ik ben B. ontzettend dankbaar voor dit dagje waarin ik mij 100% vrij heb gewaand van alles! Het gevoel alsof ik op vakantie was, zelfs bij thuiskomst, de tijd is gevlogen, tegelijk, stond het even stil.

Wil je meer weten over thermen Soesterberg? ~klik hier~ , ze hebben nog steeds openingsacties, pak dus je kans.

Ben jij weleens in een Thermen/Wellness/Spa geweest? Zo nee, staat het op je wishlist? Zo ja, wat is jouw favoriete Thermen in Nederland. 

 

 

Ontdooien

Gisteren ben ik na fysiotherapie mijn collega’s wezen verrassen, dat was leuk, dat was gezellig. Ja, ik vind mijn werk zo leuk dat ik er gewoon zin in had. En het meest stomme is eigenlijk, morgen is mijn werkdag eigenlijk (donderdag), maar ik ben een dagje weg. Ook al mag ik gewoon vrij nemen en was dit zelfs al geregeld, toch voelt het als spijbelen.

Voor het eerst in deze bijna 3 jaren dat ik er zit, is dit de eerste keer dat ik een dagje vrij neem… op de vakanties na, stom eigenlijk, dat het dan ook zo voelt.

Vandaag, heb ik de vriezer even ontdooit en schoon gemaakt, dit moest wel, gezien ik ergens de deur toch niet goed dicht had gedaan en jullie kennen het effect. Teveel ijs, kost en energie extra, en je krijgt je lades niet meer goed open en dicht. Doorn in het oog, maar de troep die je ervan krijgt, plus geduld, warm water erin, stekker eruit, en dan deur dicht wachten tot je de knal hoort van het vallende ijs.

Vervolgens kun je waterballetten, ook al heb je er al een oude handdoek voor gelegd 😉

het is gelukt! Om vervolgens eigenlijk weinig meer te doen, ja dutten op de bank… mensen, wat heb ik daar een las van, of ik heb zo’n dag als gisteren amper te stoppen. Of als ik klaar ben met wat ik wilde doen en dan op de bank en dutten maar, niet de bedoeling, maar het zit er. Meer mensen die hier last van hebben?

Morgen een dagje thermen/wellness, ik ben erg benieuwd, mijn laatste keer sauna ouderwetse stijl alleen sauna, turks stoombad, dompelbad, zwembad? Dat was meer dan 25 jaar geleden.

Ik ga proberen nog even wakker te blijven, want de andere kant is? Dat ik wel telkens rond 5 uur al wakker ben in de ochtend.

Ik ga jullie alvast een fijne donderdag toewensen.

Chespeake Shores: good feel drama

Gisteren na het zwemmen was ik rozig en na mijn lunch bleef ik nog even op de bank hangen, de boodschappen had ik al in huis, kortom, tijd om even onderuit te zakken, heerlijk is dat! Natuurlijk val ik dan in slaap, als ik telkens voor de wekker wakker wordt (net als nu weer, vandaag).

Toen ik weer bij kwam was het al laat in de middag en ik zat nog vol van de lunch, even mijn haakwerk gepakt en ik besloot om even op Netflix te gaan kijken, zien of ik nog wat kon vinden en ja, zomaar!

Ik was even klaar met alle series die spanning kennen of fantasy, of ingewikkelde politiek drama en zelfs de kostuumseries konden mij even niet deren, ik zocht iets luchtigs.

Nu is dit niet echt luchtig maar wel van deze tijd, ik noem het maar even de stijl van de Gilmore Girls, deze tijd, drukke stad, het start 15 jaar terug in de tijd om dan al heel snel naar het nu te komen. Een gezin van 5 kinderen, volwassen en het gezin wat eigenlijk uit elkaar was gevallen, komt ineens weer bij elkaar, maar dan in een klein prachtig plaatsje in Baltimore, de views mensen, het uitzicht, strand, pitoresk, rust, dorp. Nou ja, het pakte mij direct en ik ben blijven hangen.

zo erg dat ik de 2 pilots heb gezien, om pas dan met deel 1 te starten, en ik ben gestopt toen ik aflevering 7 terecht kwam, tijd voor bed, maar ik had door kunnen kijken, vanavond maar weer even 😉

Erg mooi ook dat ergens Colbie Caillat’s song erin voor komt… Bubbly…

Ik ben hooked zullen we maar zeggen, helaas zijn er nog maar 2 seizoenen, en seizoen 1 kent 10 afl. waarvan de eerste 2 als pilot worden gerekend.

Heb jij Netflix? zo ja, wat kijk jij nu? 

Kleine omaatje

Honderdvijfentwintig.

Dat is wat zij geworden zou zijn vandaag als ze nog had geleefd. Mijn kleine omaatje, een term die ik verzonnen heb volgens de familie. Wat jullie zien is mijn overgrootmoeder samen met mij en mijn nicht(je).

Ik ben hier zelf 9 jaar oud en mijn nichtje is hier 7 maanden oud. Deze foto is dan ook genomen rond haar verjaardag want zij woonde best wel ver weg. Helemaal in Wilheminaoord op de grens van Drenthe – Friesland.

Nog vier jaren zou ze er zijn vanaf hier, toen ik 13 was overleed zij. Dit was het eerste overlijden die ik mee zou maken van een afstand. Ik mocht niet mee toen zij eenmaal overleden was om afscheid te nemen. Dit is niet erg hoor, Ik heb het zeker wel gevraagd, ook al, was ik al 13 jaar, ik had het nog nooit mee gemaakt dat iemand overleden was in de familie of daarbuiten. En ik zie mijzelf nog springen vragend of ik mee mocht.

Ik zag, weer even naar Wilhelminaoord, even naar Omaatje, die niet meer was, toch ik zag de autorit voor mij met de familie, alsof het een feestje was. Mijn moeder besloot daarom dat ik er nog niet aan toe was. Pas met 16 jaar zou ik werkelijk mijn eerste begrafenis mee gaan maken,. Zelfs hier kwam een discussie van met mijn moeder. Echter wijzer en ouder, zei ik slechts, ‘mam, ik moet het ooit een keer ervaren hoe dit is en gaat!’

Ze gaf mij gelijk en zo maakte ik de begrafenis van mijn oud ome Jaap mee, ja daar was ik ook close mee, al had ik hem op dat moment al jaren niet meer gezien, omdat wij zo ver weg woonden en laten we eerlijk zijn, als je tiener wordt en bent, doe je andere dingen even. Ga je uit, wil je niet mee naar je suffe familie 😉

Anyway, dit was de moeder van mijn opa, mooie herinneringen heb ik aan de dagen dat wij haar kant op gingen.

Ik zal nooit vergeten dat mijn oom was gehuwd in 1980? Even uit mijn hoofd, in de maand november en dat ik mee moest, omdat ik bruidsmeisje was, even naar kleine omaatje. Het was de eerste keer dat zij niet aanwezig kon zijn op de dag zelf, op alle andere bruiloften wel dus samen met mijn oom en kersverse tante de auto in. De rit kwam en mijn tante en ik waren al gkleed van huis uit in onze bruidskleding, zo ook mijn oom. Wat kan er gebeuren.

Nou, je kunt dus een V-snaar breken, of dat doe je niet zelf, de auto verliest hem, stonden we dan ergens in the middle of nowhere, al wel in Drenthe ergens aan de kant waar amper een auto voorbij kwam. Stel je voor, nog geen mobieltjes he.

Mijn oom dacht slim te zijn en ik moest mijn panty uit doen, zo leerde ik per ongeluk al jong dat deze nog weleens kan helpen om een V-snaar te vervangen en dat je een garage kunt halen. Dit keer dus niet. Jassen hadden we niet bij ons, was niet nodig, de auto was warm toch?

Right? Gosh, wat was het koud. De Wegenwacht kwam na ellenlang wachten, het leek uren te duren, natuurlijk duurt dat lang om ons weg te slepen hop naar een garage, in welke stad weet ik niet meer. Wat ik nog wel weet is dat mijn tante tijdens het wachten mij mee nam naar een Zeeman volgens mij, en daar kocht zij een nieuwe winterjas voor mij. Rood, donkerrood. Wat was dat lekker warm! Die jas heb ik nog jaren kunnen dragen, als een herinnering.

Ik zie nog dat ik terug kwam samen met mijn tante in de garage, nog steeds in bruidskleding alle drie, het was denk ik geen gezicht, maar ja, je bent nog net 8 jaar oud. De auto was bijna klaar, wat er nu aan de hand was weet ik niet meer. Hij deed het weer en ik dacht, nu gaan we alsnog, maar nee, de teleurstelling was best groot, toen mijn oom zei, we gaan naar huis!

Een week later denk ik, echt niet zo lang na dit alles, gingen we alsnog, alleen dit keer droeg ik gewoon warme kleding en zaten onze jurken en het pak van mijn oom in de kofferbak. Om ons pas om te kleden in het bejaardentehuis voor we bij omaatje naar binnen stapten. Samen met mijn tante op een groot toilet met veel ruimte 😉

Waarom ik altijd zal onthouden hoe oud ze geworden zou zijn? Omdat mijn dochter, exact 100 jaar later is geboren. Mijn omaatje 1892, mijn dochter 1992…