Amersfoort: Waarom Dille & Kamille nooit naar Almere zal komen.

Hier, kijk je tegen de achterkant aan van de Dille & Kamille in Amersfoort, je vindt ze in de Krommestraat nummer 36. Hier kun je er niet in, want het ligt aan het water dit oude pand, de deur die je ziet, is dan ook het oude laden en lossen deurtje, zo de boot op of af.

En nu, sta ik aan de voorkant, naast dit pand zit ene steegje, en dat steegje loopt over in een bruggetje, je kunt dus wel vanaf de achterkant, vanaf de singel, deze kant op komen en zo de Dille en Kamille induiken.

Ze zitten in een prachtig historisch pand, dat valt op natuurlijk. Vorig jaar ben ik eens naar binnen gestapt en heb ik gevraagd: ‘Waarom zitten jullie niet in Almere?’

Er kwam een antwoord waar ik niet bij stil had gestaan, nu ben ik ook eerlijk dat ik alleen deze Dille & Kamille ken, en de rest alleen van blogs of internet, van horen zeggen. Overigens heb ik er ook nog nooit wat gekocht 😉

Wat was en is het antwoord nu?

‘Omdat het concept van Dille & Kamille oude panden betreft! Dille & Kamille zal zich alleen vestigen in panden van minstens 100 jaar oud, monumentale panden dus…’

Right? Goed, weet ik dat ook, als je dan in een stad woont waar het oudste huis zelfs nog jonger is dan je zelf bent, tsjah… dan duurt dit nog wel even voor zij zich zullen vestigen hier…

Natuurlijk is het wel iets gemoderniseerd met automatische deuren om tocht tegen te houden, van binnen is het inderdaad echt monumentaal, echt oordelen kan ik niet, omdat ik alleen deze ken.

En nog een artistieke foto van de achterkant langs het water 😉 Nee, ik heb er zelf tot heden nog nul gekocht, ben er nu 2x geweest, eerste keer met mijn moeder samen, vorig jaar dus ook even lopen struinen. Ja, ze hebben leuke dingen, maar het meeste kan ik ook bij Blokker krijgen of Xenos, of Action zelfs, de setting is leuk gedaan, maar ja, dat zie je dan ook aan het prijskaartje, alleen de plantjes misschien, maar goed, daar hebben we weer tuincentra voor…

Ik weet het, ik ben lastig, of teveel opgegroeid met nadenken over aankopen doen.

vraag 1: heb ik het echt nodig?

vraag 2. Kan ik dit echt nergens anders vinden?

vraag 3. Heb ik het echt, echt, heel echt nodig? 😉

Vervolgens: Ik ga er nog even over nadenken, ik kan altijd nog terug… om vervolgens, thuis te blijven of elders te gaan shoppen. 

Overigens is er wel 1 item in dit huis wat ontbreekt en wat ik ook telkens weer vergeet, een pasta schep/lepel/ding… en daar denk ik pas weer aan, juistum, als ik vooral spaghetti heb gemaakt 😉

Wist jij het al? Dit concept van Dille & Kamille? (dat ze alleen in monumentale panden van minimaal zoveel jaren oud gaan zitten)

Advertenties

Winkelen in Amersfoort 1

Ik had ooit aan Nesrin beloofd om eens een paar blogs te besteden aan het winkelgebied van Amerfsoort, nu heb ik al begrepen dat ik haar al om heb om er eens heen te gaan, en echt, ik weet gewoon Nesrin, eenmaal er geweest? 😉 Ben je hooked! Voor hen die van sfeervol winkelen houden ook, dat weet ik zeker. Kijk mee naar dit eerste blog over het winkelgebied waar ik graag ben.

Er is een Chocoladebar aanwezig, welke vorig jaar net was geopend, ja ik ben er geweest, praatje gemaakt en ik mocht wat foto’s maken, echter heb ik dat niet echt gedaan zie ik nu, ja een snelle. ~meer info, vind je hier~ 

Trust me, het is er erg sfeervol achterin met plaats genoeg om er heerlijk te zitten, kletsen, nou ja, alles wat je zoekt om even te ontspannen met je mede winkel genoten of alleen.

Op de andere hoek zit dit frietenhuis dus al heel lang, ik weet niet beter, en ja, hier wil weleens een patatje halen wat ik dit jaar overigens niet eens heb gedaan. Ja, het zat wel in mijn hoofd, maar ben amper hier achterin geweest, ik had andere plekjes waar ik wilde zijn 😉 Weinig gelegenheid om te zitten, dus als het druk is… Dat is wel wat jammer, soms is het er ook iets meer rustig, vooral door de week, in het weekend wens ik je veel succes 😉

Het winkelen in Amersfoort, echt in het oude centrum vind ik zo uniek, vind ik zelfs in Amsterdam niet, gek genoeg, omdat het binnen de muren ligt, is het klein, fijn en zo sfeervol en het is er altijd druk! De laatste zaterdag dit jaar (2017), regende het de hele dag en ik wilde nog even naar een specifieke winkel, die komt zo aan bod 😉 En ik besloot toch maar te gaan, dwars door de regen heen, ik dacht aan Almere met dit weer, dan kun je vaak een kanon afschieten. Ik fietste de stad in en wowwwwwwwwww één en al plu’s maar zooooooo druk dat je echt over de plu’s had kunnen lopen in de Langestraat en overal trouwens, zelfs op de markt…

Waarom zie je nu een poort? Omdat dit het einde aangeeft van de stadsmuren, echter daarachter zit ook nog wel iets langs de grachtjes, je kunt alle kanten op, je kunt binnen de muren blijven en terwijl je winkelt adem je tegelijk de historie in, overal! Als je bereid bent om te kijken zie je natuurlijk alleen maar meer en meer en je nieuwsgierigheid wordt gewoon gewekt.

Ik sta dus naast de poort, begin of einde van het winkelgebied binnen de muren en hop, nog meer terrasjes waar je binnen de muren ook over kunt struikelen of hofjes vind met terrassen die je aan de voorkant niet ziet.

Ik sta hier nog steeds vlak bij de poort, hier ben ik bij muurhuizen, en ook daar zit nog een kaaswinkel, authentiek gemaakt, klein, maar fijn en ga gerust een gesprek aan binnen, stel je vragen, je krijgt alle tijd van de wereld en antwoord.

Ik spring even een heel stuk verder, ik sta met mijn rug tegen het pand van Dille & Kamille aan, later meer hierover, ik weet eindelijk waarom Almere nooit en te nimmer een Dille & Kamille zal krijgen, later meer dus. En dit is dus Tara, een spirituele winkel waar je ook gewoon hele leuke cadeautjes kunt scoren en een tafel vol met bullet journals lachen je toe op het moment. Agenda’s van alles, sieraden, kaarten, kaarsen, stenen.. en hier wilde ik even naar toe op zoek naar een celestien. Ik ben geslaagd. As mostly.

Als ik mij omdraai in deze Krommestraat:

Dan zien we Coffee & bakkerij Corazon, met nog veel meer ~klik hier voor alle info~ , met terras in deze straat, maar, als je naar binnen gaat en echt uniek wilt zitten? Dan zul je te horen krijgen dat je achter het terras op kunt, je zit dan aan het water, met als enige uitgang, deze kant weer langs de straat. Als ik aan de andere kant fiets van het water, is dat best een uniek gezicht om te zien, de mensen die in deze straat 1 van de vele terrassen hebben gekozen, er past niet veel op, dus wees er op tijd bij om echt uniek te gaan terrassen, don’t worry, er zijn ook grotere verderop 😉 Dit is meer dan knus in elk geval.

Dit winkeltje is ook heel bijzonder, in Amsterdam waren ze vroeger ook, weet niet of ze nog bestaan daar, maar hier wel! Ook vanaf dag 1 dat ik hier in de stad kom, is dit er al en nog steeds. Mijn moeder wees mij erop, die kent mij langer dan vandaag.

Speelboek! Mocht je kinderen hebben, is het misschien beter om deze even thuis te laten, hahahaha Omdat het dus een winkel is alleen voor kinderboeken en houten speelgoed ook vooral. Mocht je iets bijzonders zoeken qua boek voor je kind? Dan moet je hier echt heen! ~klik hier voor alle info~ 

Dit is nog maar een fractie van wat je er kunt vinden, ik heb voor nu even wat bijzonderheden opgezocht, want voorbij de Varkensmarkt, vind je het Sint Jorisplein, mijn minst favo gedeelte, omdat dit vrij nieuw is, en waar je alle winkels vind die tegenwoordig standaard zijn in bijna elke stad.

Er gaat meer komen over het winkel/historische winkelgebied, en echt, ik ben een Amsterdamse, ken de binnenstad op mijn duimpje als ik er ben, maar dit is tegenwoordig mijn ultieme favoriet om te zijn, ook al koop ik niets 😉

Ik wens iedereen een heel fijn weekend toe, en mocht je nog geen plannen hebben voor deze zaterdag? Vandaag is er OOK markt op ’t Hof, hier om de hoek van de Krommestraat, meerdere ingangen, dan zeg ik… ga lekker naar Amersfoort!

Netflix serie: Lucifer

Als je de trailer hebt gezien dan hoef ik denk ik nog weinig te zeggen. Al komt de humor van deze serie er nog niet echt uit in deze trailer.

Als je denkt dat het duister zal zijn, het tegendeel is waar. Lucifer Morningstar, brenger van het licht, maar ooit een Fallen Angel en de Duivel is het zat om de poorten van de hel te bewaken. Hij heeft besloten om op vakantie te gaan en later zelfs met pensioen.

Vanaf het eerste moment is hij altijd eerlijk over wie hij is, maar ja… gelooft men dat? 😉

Anyway, mocht je nu een leuke serie zoeken waar ook zeker detective werk in zit, in lichtere zin? Dan is dit een serie om te kijken. Zover zijn er 3 seizoenen, zelf zit ik nu in seizoen 2, en het blijft grappig.

Netflix: wat kijk jij op dit moment?

Ik word oma! 2: 12 weken zwanger

Op 13 september maakte ik bekend dat mijn dochter zwanger is ~klik hier~. 

En ik ga een dagboek bij houden voor mijzelf en natuurlijk voor mijn toekomstig kleinkind. Dat lijkt mij leuk om te doen. Toen ik ooit zelf zwanger was, schreef ik heel veel op, dagboek van een Ukkie heet dat. het zwerft nog ergens rond, natuurlijk.

Het is gek, heel gek, dat oma worden, ik ben er nog niet helemaal over uit dat het zo is. Ook in de familie is het nu nog lachwekkend dat ik nu al oma ga worden, ook al was mijn moeder zelfs nog 6 jaar jonger toen ik haar oma ging laten worden.

Mijn moeder heeft het al over ‘oma’, terwijl mijn nicht en ik naast elkaar zitten en dan eigenlijk voor ons uit blijven staren tot het kwartje valt, ‘oh dat ben ik straks!’

Vervolgens kijken nicht en ik elkaar aan, met vernieuwde ogen, en echt zo van, jeetje, jij bent net moeder als mijn nicht zijnde, en ik word al oma als jouw nicht zijnde. Om dan tegelijk te zeggen, ‘Dit is raar!’ Om dan ook in de lach te schieten. Ik bedoel, haar vader, mijn oom is net opa geworden en ik volg hem al in zijn voetsporen op, hahaha Hij ziet hier de lol wel van in overigens 😉

Met mijn dochter gaat het overigens heel erg goed, even tussendoor, er is al een echo gemaakt, het kindje sliep vooral en lag met de rug naar ons toe, ja ik heb het filmpje, hilarisch omdat ze het proberen wakker te maken, wat dus niet lukt. Deze echo was om te bepalen wat de uitgerekende datum kan zijn, deze staat nu op 24 april 2018.

De Koele Kikker

Wat doet het nu met mij op dit moment? Eigenlijk nog erg weinig, ja natuurlijk heb ik het in mijn achterhoofd, en ik weet als geen ander hoe snel de tijd kan gaan, zeker als je zwanger bent. Het gevoel, dat het nog zo lang duurt voor haarzelf straks, maar voor je het weet is je hele leven in 1 klap omgegooid en is het daar.

Ik ben een beetje de koele kikker van de familie, altijd al geweest overigens, als er iets gebeurt, ten goede of ten slechte, dan pak ik vaak de regie over zodat de rest zich waar mogelijk terug kan trekken, ik doe dat later wel.

Ook nu is dat zo, natuurlijk een glimlach als ik haar zie, en zie hoe haar buik nu al enorm is gegroeid, natuurlijk leef ik mee, maar nog nuchter, tranen komen niet op bij het zien van de eerste echo, ja ik heb dames in de familie die dat wel al hebben gehad, bij het horen van het nieuws al 😉

Mijn tranen zullen denk ik pas komen als het zover is, vermoed ik, of later, ik ga het meemaken. Voor nu, is het nog ergens onwerkelijk, de status van maagd voorbij, moeder voorbij op weg naar de crone, symbolisch gezien.

Haak ik al voor de baby?

NEE, volmondig, ik heb zover 1 dekentje gehaakt, en nu ligt dat stil. Waarom? Omdat we nog niet weten wat het wordt, en ja de kleurensymboliek blijft spreken, hoe we ook zeggen dat het geslacht er niet toe doet qua kleuren, laten we eerlijk zijn, het zal altijd blijven. Plus dat voor een jongen haken, minder leuk is, minder te vinden. Voor meisjes kun je eindeloos aan de slag wat voor kleur dan ook.

Nu heb ik dit dekentje natuurlijk al eerder gehaakt voor de kleindochter van B. met roze, omdat het een meisje is. Deze heb ik met stoer groen gedaan, omdat we nog niet weten wat het worden zal. Groen is overigens een hele mooie kleur, het trekt voorspoed en overvloed aan en wat veel mensen niet weten, het is een kleur die bij Venus hoort, dus ook bij de liefde, en de vrijdag is haar dag.

Het is de Shells blanket patroon en meer info ~vind je hier~ 

Pas als wij weten, vooral mijn moeder en ikzelf, zullen we gaan vechten wie wat zal gaan haken, hahaha Al is er genoeg, 1 verzoekje ligt er al, alleen zover, is dat dus een gebreid item, een soort van trappelzak voor in de box, of in de wagen met kabels, en ja dat kan ik ook 😉 Ik wacht nog even. 😉

Wat mij verder opvalt.

Als ik aan iemand die ik al ken vertel dat ik oma word, en zijzelf hebben al kleinkinderen, dat zij dan minder enthousiast reageren dan diegenen die het nog niet zijn. Mijn vriendinnen vinden het net zo gek, omdat zij met exact dezelfde leeftijd nog in de jonge kinderen zitten nu. En hier kom ik, even oud, zelfs de jongste van de drie, (mijzelf mee gerekend), dat ik nu echt een ouwe ga worden. Hilarisch inderdaad en echt heel gek!

Het zal allemaal groeien als het zover is. Wat ik nu al voor mij zie, is het feit omdat ik nog zo jong ben, dat mensen zullen denken dat het kindje van mij is straks, ja al ervaring mee toen mijn moeder oma werd en wij met zijn drietjes gingen winkelen. Komt nog bij dat ik voor geen meter op mijn moeder lijk, mijn dochter weer wel. Plus, als ik vertel dat ik de oma ben straks… dat men mij automatisch ouder zal gaan schatten weer, hier had ik al last van met mijn dochter in het verleden nameljjk, hahahaha

Nou goed, een nieuwe categorie is geboren! En mijn gedachten gang en hoe alles verloopt komt vanzelf op blog als ik er iets over wil melden 😉

Voor nu, it’s growing, en mijn nicht? Toen zij zwanger was? Had op app staan: is growing humans…

Nu doet mijn dochter dat 😀

And i love it!

Amersfoort het oude klooster: Mariënhof 2

Gisteren ~klik hier~, heb ik al wat laten zien van dit prachtige oude klooster de Mariënhof. De buitenkant en de tuin zien er veel belovend uit. Hier wil je toch binnen kijken! Dat bleek te kunnen, gratis, omdat het ook restaurant is. Maar dit jaar, in oktober 2016, was er ook een expositie, een foto expo. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, twee voor de prijs van nul!

Eenmaal binnen vond ik twee dames bij een tafel die beiden in eenzelfde outfit stonden, duidelijk aanwezig om alles te leiden vanaf beneden, de info en wel de vraag, toen ik vroeg of ik binnen foto’s mocht maken. ‘Ja, dat mag, alleen vragen wij U om het restaurant te mijden, want de burgemeester komt lunchen met de raad en daar zijn ze nu druk bezig met… de voorbereidingen, en als u ook stil kunt zijn, dan graag!’

Will do, was mijn antwoord. De expo, was ergens boven.

Ik nam wat folders mee, met evenementen die op dat moment al gepland waren voor later dat jaar, iets met kerst, maar ja, dat heeft weinig zin om nu te melden natuurlijk. 😉

Ik kwam uit bij de Tuinkamer, waar met name dus huwelijken worden voltrokken..

Met aangrenzend, de binnenplaats wat nu ook dicht was, het is nu een terras.

Toen ik verder liep in deze gang, kwam ik dus uit bij de keuken en het restaurant, dus ging ik op zoek naar de trap om naar boven te gaan. Die vond ik…

Uhhhhh….

Wat moet ik hier nu op zeggen, ineens dat paarse licht, wat dacht men, toen men dit verzon? Pffff, ik vind het zo misplaatst. En zo zei ik nog tegen GerdaYD van de week, die schitterende foto’s had staan hoor, dat het soms zo is, dat je ergens komt, een verwachting hebt om het te bezoeken en dat het dan tegen valt, en hier ben ik ook heel eerlijk in.

Ik vind dit dus 10x niets!

Sober, heel sober ingericht, en dat kleed op tafel? Had men dat toen ook? Ik denk het niet… maar wie ben ik. Dus ga ik voor wat ik wel mooi vindt, ik zoek en vind… lichtvallen.

Een oude kast met beeldjes uit Afrika, welke verkocht worden voor een goed doel. Of het er nu nog is, geen idee dus. Ik ga verder, op zoek naar de expositie. Ik kan nog een trap omhoog…

En ik kom uit in deze oude kamer, die stoelen, weer zo leeg, en zien jullie rechts de foto’s aan de muur?

Dat is DE expositie? Niet alles, want er hangt wel iets meer nog, dat zien jullie zo, waar… het was voor mij als een vlag op een modderschuit die stoelen overal zo, amper ingericht, echt, ik had het anders gedaan.

Kijk, dit is dan weer wat ik juist mooi vind, de oude ramen, de zon, en dan die ene foto maken van de tuin…

Ik had het al snel gezien hier en ging weer naar beneden, let op! Nog meer expo…

Juist, langs die ronde wenteltrap waar niet iedereen kan komen, overigens heb ik eigenlijk geen idee of er een lift zit, volgens mij niet, daar had ik nog naar gevraagd, omdat ik soms zelf slecht trappen kan lopen, dit zijn de kleine dingen waar ik aan denk.

Ik besloot het pand te verlaten, ik had het wel gezien, en als locatie om te huwen? Nee, ook dat laat ik maar varen mocht het ooit nog zover komen 😉

Bye bye Mariënhof, je geschiedenis is mooi, het is jammer wat de huidige bewoners ermee hebben gedaan.. en dat meen ik serieus, zelfs het restaurant hoef ik niet te bezoeken, ik weet leukere plekjes dan hier.

Dit is denk ik dan ook een reden waarom ik het vorig jaar nog niet heb laten zien, ik wist niet zo goed wat ik ermee moest. Natuurlijk als je er bent, ga het zelf zien, en mocht dat zo zijn, dan lees ik graag wat jij ervan vond.

Wil je toch meer weten? ~klik dan hier~

Nog in de wacht? De Sint Joriskerk op het Hof 😉