Ben je al op de Merskerheide, het was er stilletjes en al bloedheet afgelopen woensdag, op jacht naar libellen, er gaat er eentje model zitten, je neemt 20 foto’s en dit is de beste.
Serieus dus 😉
Goed, teveel zonneschijn in mijn scherm en mijn bril, had mijn pet niet bij mij, Tijd voor een zonnebril op sterkte.
Keep it cool!
Ik wens iedereen alvast een cool weekend toe, het is hier alweer vol gepland in elk geval. 😀
Normaal gesproken was deze week DE Sneekweek geweest. ~klik hier voor meer info~
Dit jaar, gaat het niet door, net als het Skûtjes silen niet door is gegaan, zijn er wel uitzendingen geweest met prachtig materiaal uit het verleden en het kennismaken met de schippers. ~klik hier~
Nu ben ik zelf nog nooit aanwezig geweest bij 1 van de 2 evenementen, dat ze bestaan wist ik wel. Al jong zelfs, dat heb je met een Friese opa. Maar die interesse om erheen te gaan was er nooit in de familie. Dus is het zijdelings dat je er zo nu en dan wat van mee krijgt door de tijd heen.
Omdat de Sneekweek niet door gaat, ligt de Wilhelmina nu bij het starterseiland met een familie aan boord die het schip als vakantiehuisje heeft geboekt.
Kijk, hoe mooi dan, een leeg meer, zo goed als, want als er wel een Sneekweek was gestart afgelopen weekend, had dit niet gekund. Vanaf hier zullen de mensen aan boord van alles kunnen doen, wat ze niet gaan doen? Is varen dus.
Wel is Harriët aanwezig, om het schip in de gaten te houden, je kunt het niet onbeheerd achter laten natuurlijk, maar zij woont er ook, dus ja, dat is dan gewoon. Dus kan HarriËt ook visite krijgen, want het achterdek is woongebied. Dus kwamen wij even langs om iets op te halen. Liefste had zijn bril in haar bus laten liggen en nu, even combineren met een bakkie koffie en genieten van het meer vanaf de steiger.
Eenmaal achter op dek, was er toch leven genoeg op het water. zo kwam er ineens een bootje langs met keiharde muziek en de Snollebollekes gingen los door de luidsprekers, dat werkt dan weer op mijn lachspieren. Geen idee? Links – Rechts ~klik hier~
Gelukkig! Verdwenen ze snel weer, hahaha
Konden wij weer even lekker bij kletsen. En koffie drinken.
De zon ging onder inmiddels en het werd tijd om weer te gaan. We liepen samen even naar de bussen en namen afscheid. Op weg naar onze bus zag ik de maan al hangen. (dit was afgelopen zaterdag overigens). met aan de andere kant de zon die onder ging.
Dan moet ik even he… kan er niets aan doen 😉
We zijn dwars door de weilanden over Grou nog zelfs door verschillende waterskippen (waterschappen) gereden, nul snelweg in elk geval, weer terug naar Drachten. Dat is gewoon zo genieten dan, dat de camera in de tas bleef. In Grou was het overigens drukker dan bij Sneek… gek genoeg? 😉 Nee, voor de Friezen niet… Grou is dan een begrip in deze tijd. ~klik hier~
“Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries.”
En dit gaat mij telkens beter af 😉 Dat ene zinnetje.
Zoek jij nog een origineel vakantiehuisje, zonder te gaan varen? ~klik dan hier om eventueel de Wilhelmina te boeken~
~later meer, van de andere reis 😉 Even een leuk tussendoortje 😀
Nadat iedereen een betere nacht had gehad qua slaap, vertrokken we ontzettend vroeg. ~klik hier, voor Urk by Night~.
We wisten al dat de Ketelbrug om half 10 open zou gaan, dus dat tijdstip wilde Roel pakken om zo het Ketelmeer op te gaan en dan richting Zwolle op naar Meppel.
Maar eerst dus… die Ketelbrug, en dat weer he… weer zo donker, de voorspelling was eventueel nog meer windkracht, gelukkig viel dat nu wel mee nog.
Dit keer stond Harriët alleen af te wassen, want ook ik deed dit zo voor de eerste keer, en zij weet dat ik inmiddels heel vaak de Ketelbrug over ga, zowel heen als terug, van en naar Almere. Dus ja, ze liet mij los, doet ze altijd hoor als ik benedendeks ben en ze weet dat er iets komt wat ik moet zien omdat het voor het eerst is.
Misschien had ik gisteren ook wel even mogen vertellen dat de mannen helemaal niet wisten dat Harriët mij had gevraagd om de afwas met een vrijwilliger te doen. Sorrry! hahaha Dat wisten ze niet, dus niemand heeft zijn snor gedrukt, het was echt mijn keuze om ze te laten gaan 😉 Ik weet dat deze mannen stuk voor stuk, zeer behulpzaam zijn, en als je al een mini gil geeft staan ze naast je, heel ridderlijk juist! Dus ook een afwas, draaien ze hun hand niet voor om.
Goed, deze brug dus, wij waren niet de enigen die zo vroeg voor de brug lagen te wachten, wij waren ruim op tijd, dus dan lig je even stil, zien jullie het kleine scheepje in de verte?
Ik nam nog even een foto van de andere kant, waar we normaal gezien meestal langs rijden, maar ook onderlangs en waar wij de strandjes hebben gevonden oa. Ooit. ~klik hier~ <—- echt grappig.
Hoe we hier ook aankomen per auto of tegenwoordig de bus… we moeten die brug over naar Friesland of terug naar Flevoland, het is dit, of de afsluitdijk. Daarom was het zo bijzonder voor mij om het dit keer zo te passeren en het Ketelmeer op te gaan.
Het kleine schip schoot er ineens vandoor, en probeerde ons te passeren om als eerste de brug onder door te gaan. Maar zo werkt het niet, heb ik inmiddels al meerdere malen begrepen.
De brug was open…
you can try…
Sorry, not sorry 😉 Voor je eigen bestwil.
Echt mensen, het blijft indrukwekkend, die grote bruggen… die open gaan voor jou.
passing…
Under the bridge… ~klik hier voor het muziekje~ (opent in nieuw venster)
En eraan voorbij! (buzz lightyear).
En het andere bootje was er ook door, de brug weer dicht, het verkeer mocht weer los op de brug.
Nog even omkijken… IJsselmeer – Ketelmeer…
Een hoop vogels zo vroeg al in gang gezet… en dan nu…
~later meer~
Na het eten zaten we nog heel even te babbelen met zijn allen. En geloof mij, dan zit je met volwassen mannen aan boord, je bent slechts met 2 vrouwen op de rest mannen, crew van 7 man in totaal, kortom, 5 mannen… En dan komt de afwas. Right?
Harriët gaf mij de opdracht als schipper, de afwas en ik moest 1 vrijwilliger aanwijzen die mij zou moeten gaan helpen. hahaha ja.. prima, de afwas, helemaal niet erg, ik help graag een handje mee, zo gaat dat aan boord. Je helpt mee, zowel bovendeks, voor de mannen het leuke werk, als benedendeks, wat de mannen vaak minder leuk vinden 😉
4 drukten hun snor vrijwel direct zonder te weten dat ik iemand aan moest wijzen. Eentje bleef zitten en we kletsten wat na samen. Harriët moest even wat andere dingen doen, vandaar dat ze het ook aan mij had gevraagd. Goed… nakletsen, er was 1 iemand bij gekomen in verband met de ‘storm’ die eventueel was aangekondigd en ja op dit moment trok de wind nog altijd aan. Dus een extra schipper erbij was wel handig voor Roel en Harriët.
Goed, ook deze schipper ging even boven kijken of alles wel oke was, en ik startte met de afwas, deze moet altijd eerst gespoeld worden natuurlijk dus een start en dat doe ik liever alleen. Daarna zou ik verder kijken. Alle mannen waren bovendeks, ik hoorde ze echt wel, ze hadden fun. Precies op het moment dat ik kon starten was ik toch al bezig en dacht, laat ze ook maar. Toen bleek ook al, dat ze toch nog even van boord waren gegaan om Urk onveilig te maken. “net kleine kinderen.” Schoot er door mijn gedachten heen, “laat ze maar spelen en gaan.”
In staat om mee te gaan de hele steiger af en dan nog het dorp in, was ik toch niet, dus ik hield het wel bij deze taak en daarna zou ik verder zien langs de steiger, dat was ook al mooi voor mij. De rust even juist, van het water, de mini storm, het deinen, en daarna gewoon lekker zitten, en genieten.
Ik was met de laatste loodjes bezig van de afwas, nog met mijn handen in het sop, toen Harriët terug kwam van haar taak die even moest gebeuren, en ze keek, zag mij alleen staan. “Had je niet iemand aangewezen?” Vroeg ze direct. Ik zei meteen, neuh, laat ze maar het lukt wel. Ze pakte een theedoek en begon zelf toch maar af te drogen, dit had niet gehoeven, inmiddels weet ik mij prima te redden in de keuken aan boord van dit schip.
We kletsten even wat, ik pakte ook een theedoek inmiddels en samen werkten we de boel even weg, klaar voor de volgende ochtend, waar Harriët stipt om 8 uur in de ochtend de eerste verse koffie neer zet en thee, en dan verder gaat met het ontbijt klaar maken en zetten. Dit doet ze dan alleen, soms laat ze mensen helpen de tafel wel even te dekken, meestal als er kinderen mee varen dan 😉 Dat vinden ze dan nog leuk.
Nu kon ik ook weer even bovendeks, iemand vertelde al in de comments dat bovendeks wel goed gaat als er wat golfjes staan, ik ben erachter, was ik al, dat het mij weinig uitmaakt of ik boven of onder ben, dat beiden een fijn gevoel geeft. Qua deining, zo had ik het nog niet mee mogen maken in elk geval en ik ben best nieuwsgierig tot welke windkracht ik zou kunnen hebben. Ervan uitgaande dat we nu tocht wel richting de 8 gingen op het IJsselmeer en dan kan het spoken zegt men daar.
Ik genoot van de zonsondergang, nam nog wat foto’s. Ik klom nog even naar boven op het uitkijktorentje waar we naast lagen, en verder, heb ik de camera gewoon opzij gezet en heb heerlijk genoten van het uitzicht, het geluid van de golven die tegen de stenen aan sloegen, de vogels die je nog net kon horen. Harriët vertelde mij dat ze nog even ging douchen en opfrissen en dan direct naar bed zou gaan. Het was een lange dag geweest, zeker voor haar ook om ons te verzorgen en matroos te zijn en te schipperen tussendoor.
Liefste kwam ook wat eerder terug, we zaten nog even samen heel romantisch te genieten van het uitzicht, de rest kwam ook terug, we dronken nog wat en rond middernacht besloot iedereen toch maar te gaan liggen, de dag was lang geweest en de nacht ervoor had bijna niemand goed geslapen, kortom… het schip deinde ons allen rustig in slaap. Iedereen heeft heerlijk geslapen op het golvende schip.
Vroeg in de ochtend, ontbijt en gaan met die banaan! Op naar het Ketelmeer!
~later meer.
Afgelopen dinsdag kreeg ik visite woensdag werd een onverwachte heerlijke romantische rust dag voor ons beiden. Gisteren ben ik de hele dag aan het werk geweest voor Liefste en zijn werk, waar hijzelf onderweg was voor werk met goede vriend Hans Meurs, die gevraagd had of Liefste mee wilde naar de oefenstudio’s omdat Hans Meurs binnenkort in Duitsland een vrij groot optreden heeft, weer even inzingen.
Vandaag zijn wij samen even meer onderweg dan thuis, kortom, opnieuw vliegt de tjjd en de kalender komt vol te staan met van alles. Of klusjes die heel veel tijd in beslag nemen. Dus zeg ik even tot snel, want je weet het maar nooit! Op het moment dat je vertelt dat je even weg bent van blog, komt er vaak ineens tijd vrij, of zo. 😉
En ik zie dat mijn editor is veranderd, zit ik ook nu al mee te kloten… grrrr kortom, i’ll be back! Als ik even meer rust heb om de rest van de foto’s te bewerken en te zien hoe het hier nu werkt?
Anyway, keep it cool! Stay Safe, en ja ik kom zeker wel lezen tussendoor, maar ook eventueel op andere tijdstippen tussendoor, denk ik 😉
Ik wens iedereen een heel fijn weekend toe! Tot snel!
