Druk, druk, druk

Mensen, mensen, wat voelt het druk aan voor ons op het moment. Alsof we amper een moment hebben om adem te halen. Afgelopen weekend, en het is alweer bijna weekend. Stond de huiskamer op zijn kop. 6 man in tha house tijdens lunch, waarvoor ik een tomatensoepje had gemaakt.

Zaterdag een halve dag, zondag een hele dag, waar er 2 man bleven eten en ik soervleisj op het menu had staan, ruim een dag van tevoren al in de marinade gezet en zondag laten sudderen. Nieuwe plannen, andere plannen, die Liefste niet zo goed had begrepen.

Maandag, uitgeput, hij vooral, even rust, met weten een dag later een uitvaart op de kalender. Te Paessens-Moddergat. Dinsdag, de uitvaart, laat in de ochtend vertrekken we, naar 1 van de vele neven om daar te wachten tot. Geen nazit, ook de kerk is te klein en er mogen maar zoveel personen mee naar binnen.

Wij wachten met zijn allen buiten tot de kist weer naar buiten komt, en lopen dan letterlijk een rondje om de kerk om zijn laatste rust plaats te vinden. Er wordt gebeden, en dan is het klaar. We lopen het rondje af en daar staat Tante, op afstand condoleren wij haar buiten.

Het is alweer donker als we thuis komen, we gaan nog even bij 2 verschillende neven even bijkletsen, anders dan anders, en op afstand. De neven moeten weer vissen, dus voor 4 uur, als het hoogtij wordt, zijn wij net weg, en zijn de neven weer aan boord. Zo gaat dat met garnalenvissers.

Gisteren, woensdag, onrust, alweer een halve week is weg, en ik heb nog weinig kunnen doen aan de normale huishouding, laat staan aan het idee dat ze de keuken ineens mee willen gaan nemen om te schilderen. Niet afgesproken, maar liefste had ergens ja gezegd. Ik uit mijzelf terwijl hij nog even op bed zit, rustig aan, dat heeft hij nodig, alles verwerken. Als ik hem vertel wat de plannen zijn en wat er nog gedaan moet worden aan ‘normale’ dagelijkse dingen, dat we volgende week maandag naar Eemnes moeten, we op mijn kleinzoon gaan passen voor een paar uurtjes, en dinsdag pas weer thuis komen ergens, misschien nog even langs mijn ouderpaar gaan… Dan merkt hij wel op dat het inderdaad wat teveel is.

Het is alweer donderdag, zaterdag is nu afgesproken wordt de woonkamer afgemaakt, daarna zien we wel even verder. Want ook nog, Liefste is morgen, vrijdag 27 nov. jarig, en ikzelf 6 dec. dat schiet ook al op. Niet dat wij er iets aan doen dit jaar, maar toch.

Ik weet niet hoe het bij jullie zit? Maar de tijd vliegt om hier, als een malle. Een gek.