Picasso m’n mannetje

Tsjah, Picasso, hij is er nog steeds, wat blog ik toch weinig over hem eigenlijk, valt er veel te vertellen? Zo ja, dan kun je dat lezen onder zijn eigen categorie, voor hen die nieuw zijn hier en pas mee lezen.

Hoe Picasso bij mij is gekomen: ~klik hier~ 

Over zijn zebra ~klik hier~

Mocht je nog op zoek zijn naar inspiratie, de Poekie tag vind je hier.

Wil je echt alles lezen waar Picasso in zit? ~dit is zijn eigen categorie, klik~ 

En dan… Sinds ik met Liefste ben, hoe gaat dat, tussen Flevoland en Friesland zo nu en dan heen en weer. Ik ben nu enige tijd thuis, sterker nog, Picasso is alleen in Friesland geweest terwijl ik op Thijs, de kater van mijn ouders ging passen geweest… haha wel heel apart. Mijn vaste oppas is zo gegroeid en zit op andere trajecten qua reizen dat ze niet meer op Picasso kon komen passen in Almere. Jammer maar helaas, dochter is nu mama en heeft werk, kdv (kinderdagverblijf), dus ook zij, kan niet meer oppassen. Ja nu dan?

Dit was niet van de laatste keer natuurlijk, maar al een ruim jaar is dit een issue, mijn dochter heeft voor eventueel een aantal dagen toch telkens even om gereden om Picasso bij te staan, tot ze dus haar nieuwe baan kreeg en toen, werd dat een probleem. Dusssss moest Picasso in mijn vakantie mee! Liefste had er een hard hoofd in, die zag Picasso de tuin in duiken en meteen hop weg zijn.. kwijt zijn. Ik lachte hem direct al uit, mijn meneer de haas… achternaam angst 😉

Inderdaad, ik kreeg gelijk, hij ging alleen naar buiten in het begin als wij buiten waren, een aantal buurtkatten zaten hem dwars. Ik heb nog even met Di Mario zitten kletsen hierover, die mij het ultieme idee gaf. Liefste had volgens hem gelijk, dat Picasso het niet zou gaan redden in de tuin door al die andere geurtjes die er al waren. Ik ben gaan zitten en ben op gaan letten, katten hebben een natuur, zo ook in de tuin van een ander waar voorheen geen katten waren… nu wel gna gna gna…

Hier, in dit hoekje, kwam de buurtkat van 2 huizen verderop telkens de tuin in, en ging hoog op de schutting zitten, intimiderend… verder niets hoor… tot ik dus de kattenbak open maakte, wat stront mee nam en urine, heel toevallig had ik gezien waar deze kater achter Picasso’s rug ging zitten in de tuin van Liefste… om indruk te maken… en hoppa… ik nam wat stront, wat urine… en gooide dat rechtstreeks op dat van de buurtkat, en begroef het lichtelijk… zo ook waar de kat de tuin in sprong, juist in de ene hoekje… begroef ik wat stront en urine, sorry als je nu net dacht, lekker, ik neem een kopje koffie of thee of een boterham 😉

Het heeft geholpen… Tot op de dag van vandaag, blijven de buurtkatten weg uit de tuin van Liefste, zelfs als Picasso er niet is, hahaha en we horen ze grommen en uithalen naar elkaar toe om opnieuw territorium te winnen, behalve… waar Picasso is…

Picasso zelf? Nog altijd de angsthaas… als hij mee is naar Friesland, wel gaat hij al wat meer en vaker de tuin in, komt zelfs bij de buurvrouw in de tuin kwam ik per ongeluk achter, en ik vermoed, dat hij al vaker en meer verder gaat dan wij weten… maar altijd, komt hij terug, om te eten en drinken, en te slapen.

Op dit moment, sinds ik terug ben uit Nijkerk van het oppassen aldaar in september, zijn wij thuis, druk op werk, de winterfair komt eraan op mijn werk, mijn eerste paar schoenen zijn weer klaar (klik hier), tweede paar is in de maak, en zo nog heel veel meer gebeurd er nu, ook bij Liefste, met ups en downs, wie niet? Genieten wij vooral van elkaar tijdens de ups, en de downs? Gaan met heel veel knuffels gepaard 😉

Alle linkjes openen in een nieuw venster, en ja, ik ben nog altijd aardig aan de haak 😀 Bestellingen vooral weer, kun je nog zo op voorraad haken, dan wil men toch net weer andere kleurtjes, hahaha ik haak rustig even door.

(note, alle linkjes openen in een nieuw tabblad)

Hoe gaat het met jullie!