Kleinste haventje van Europa: Laaxum

Terwijl ik gisteren lekker aan het fietsen was en na maanden weer eens mijn camera bij mij had. Bleek bij thuiskomst dat er nog foto’s van eind augustus op stonden. Deze was ik echt totaal en compleet vergeten en het openen van de foto’s, bracht een beetje het ouderwetse gevoel terug van het vinden van een fotorolletje en niet meer weten wat erop staat.

De eerste foto laat het kleinste haventje van Europa zien, toen het nog Zuiderzee was, maar nog steeds, althans, dat is wat men mij vertelt. De tweede foto, de koeien die langs het water grazen, het oogt wat mysterieus zelfs.

Het was een grijze dag in augustus, welke wel paste bij mijn mood. Een relatie net uit, tegelijk nieuwe mensen in mijn leven en 1 van hen, is een klusser, en soundman ook nog. We kenden elkaar nog maar kort, echter door een mini ramp in mijn eigen huis, had ik hem gevraagd om even te kijken naar mijn vaatwasser. Dat deed hij, en regelde zelfs een andere voor mij binnen no time. Nog geen twee weken thuis, en we raakten in gesprek, het blijkt dat we het goed met elkaar kunnen vinden. En zo zag hij nog meer klusjes in mijn huis en stelde voor om deze ook onder handen te nemen. Als hij maar een hapje koon blijven eten eventueel. Prima!

M. en ik raakten aan de praat over zijn werk oa, en nog zoveel meer. En hij vroeg aan mij, of ik nog wat tijd had, later, om een dagje mee te gaan naar Friesland. Eind augustus, ik hoefde nog niet naar mijn werk, en eerst dacht ik neeeeeeeeeee…. doen we niet… Maar hij wist mij te overtuigen, waarom eigenlijk ook niet. Pluk de dag!

Voor ik het wist, werd ik opgehaald van de trein, en stond ik dus hier, in Laaxum, leerde ik opnieuw lieve mensen kennen waar ik zeker nog eens naar toe wil. Een visrestaurantje draaien ze hier, het was super gezellig!

Na het eten, liet M. mij nog meer van Friesland zien, ik zag een aantal wegen die ik al eerder had gereden, maar ook nieuw, een deel van de elfstedentocht, tot we in Drachten aan kwamen. Ik bleef een nachtje slapen om de volgende dag even naar Texel te gaan, voor hij mij naar huis zou brengen. Het was namelijk voor zijn werk, en hij had gehoord…

Dat ik nog nooit op 1 van de eilanden was geweest.

Wil je meer weten over de steen en Laaxum en de geschiedenis? ~klik hier~ 

Wat ik wel weet nu, is dat het een magische plek is, het was grijs die dag, ondertussen weet ik hoe het eruit ziet op dagen als deze, met mooie zonsondergangen, helaas, heb ik dat zelf nog niet mogen ervaren, wie weet komt dat nog een keertje.