Nu ben ik nog niet jarig, maar ik was het wel, de tijd vliegt!

Jeetje, mensen toch, de tijd lijkt echt sneller te vliegen dan normaal, en niet alleen ik zeg dat. Zo lijkt de zwangerschap van mijn dochter sneller te gaan dan een paar jaar terug van mijn nicht. Zegt ook mijn moeder, ‘ligt dat nu aan mij? Of….’ En ja, we zijn met haar ook heel close geweest en vooral mijn moeder was er wekelijks, ze ziet haar kleindochter nu minder in feite dan toen mijn nicht. (afstand is de reden 😉 en tijd.)

Even goed lezen nu, dit was de afgelopen week! En ik mocht bij de echo zijn welke precies op mijn verjaardag was gepland, en pas in de avond. Mijn schoonzoon had even een auto gehuurd en ik mocht mee van hen beiden. Een belangrijke echo ook, omdat nu alles goed te zien is en of alles perfect werkt, van hartkamers tot de leidingen die overal in ons lichaam lopen, hersenen en ook natuurlijk handjes, voetjes, tenen, vingers, ruggegraat, alles is PERFECT. Op het feit na dat de baby weer lag te slapen en amper in beweging kwam, mijn dochter werd zelfs gevraagd om even te springen, whahaha. Maar ook dat werkte niet, maar de hartslag, ik vroeg, is die 140? Ik zat bijna goed, perfect, je moeder weet het wel zei de verloskundige nog, die was 141, perfect dus ook.

Dit was het mooiste cadeau overigens wat ik heb gekregen, voor 1 keertje mee gaan naar de echo.

6 december was ik jarig dus, en ben nu alweer 46 jaartjes jong. Dat was afgelopen woensdag, heb mijn ouders afgebeld omdat ik nog steeds niet lekker was en ik het zonde vond dat zij pas in de avond zouden komen voor een bakkie terwijl ik weet dat ik dan weer begin te hoesten en mijn concentratie allang weg is, kortom voor het eerst mijn ouders niet gezien, maar dat komt goed. Ik zie ze liever als ik weer heel ben en er helemaal gezond kan zijn.

Wel kam B. samen met zijn date op bezoek, erg leuk en lief en omdat hij wist dat ik het niet vierde, niet echt, kwamen ze aan met een grote vlaai, nou ja, gekken, maar wel ontzettend lief! Zij kwamen in de ochtend en vertrokken in het begin van de middag, zo zagen ze ook mijn dochter nog even en haar mooie buik. B. kent haar natuurlijk al, van een paar keer eerder, maar zijn date, nog niet, en ook zij zijn nu voorgesteld aan elkaar.

B. is thuis nog steeds bezig met verbouwen en zo ook wat apparatuur aan het vernieuwen, zo had hij nog geen smart tv en deze heeft hij inmiddels aangeschaft en hield een groot plasma scherm over. Na enige gesteggel aan zijn kant, van wie dit ding nu zou willen hebben en na een kleine prijs opgaven het nog niet tot stand kwam, vertelde ik mijn aanbevolen, mijn werk B. Maar als jij hem gewoon naar de kringloop of zelfs het perron wil brengen na het aan mootjes te hebben gehakt, prima. Hij keek mij aan en zei.. dat is een goed doel! Als je morgen of van de week, bla, ik moet werken in de middagdienst, kom hem dan halen…. en voor ik het wist, werd dit zo geregeld, ik zou de volgende dag opgehaald worden door een collega, even bij hem langs, tv plus kabels in de auto en samen op naar werk, dit ging zo snel…. wauw!

Hier heeft B. ruim 20 cliënten gelukkig mee gemaakt, zien jullie de kleine tv staan? Dat was, en zo nu en dan, komen de groepen bij elkaar om op mijn groep samen tv te kijken, Disney’s meestal, maar soit…. ze kunnen het nu goed zien, en er klonk zelfs applaus, en natuurlijk moest er meteen een dvd op. Iedereen blij!

Ondertussen heb ik mijn pony maar weer even zelf geknipt, ik zag deze foto, afgelopen vrijdag gemaakt omdat Roos kwam, en dacht echt, dat kan niet meer! De pastaschep was haar cadeau aan mij en dit was al een voor op gezet plan. Voor wie het niet weet, Roos is met name een pasta freak, of shoarma, laten we zeggen, als er maar knoflook in zit 😛 hahahaha En elke keer als ik spaghetti ging maken stond ik moeilijk te doen om het op het bord te krijgen en zei ik telkens…’pasta schep, moet toch serieus nu eens een pasta schep kopen!’

Niet doen! Kreeg ik, die krijg je van mij! En zoals gepland, nu kwam ik het hele jaar pasta scheppen tegen met een verbod om deze aan te schaffen en kreeg ik van Roos, deze. Geweldig en ja, een stuk makkelijker nu, want we aten natuurlijk pasta!

Sneeuw mensen! Zaterdag hier nog eigenlijk niets, vooral ijsregen, van die regel die net geen hagel meer is maar ijskoud en keihard neer komt maar ja, zondag, gisteren dus, brak het los, net als nu ook weer, en besloot ik toch vrijwillig even het park in te gaan om wat foto’s te maken, deze komen later, maar ja een selfie kon niet uitblijven en op het midden, voelde ik even op mijn hoofd en ik schrok ervan, hahaha kijk maar…

Zo zag mijn week er dus uit, mijn verjaardagsweek en het grapje in de familie is nu, dat mijn oom die in november jarig was niet heeft gevierd, omdat hij volgend jaar 70 wordt. En ik in de groep gooide, ik vier mijn verjaardag niet, want over 4 jaar word ik 50 😉

Zeg dat je iets niet viert, en dan juist komen de mensen op bezoek, het blijft apart en bijzonder en ja ik heb mij meer dan jarig gevoeld, vooral geliefd! Wetend dat B. niet vaak naar verjaardagen gaat omdat de tijd er bij hem vaak niet is, maakt het extra bijzonder dat hij er was. Dankbaar ben ik, voor alle liefde die ik heb mogen ontvangen deze afgelopen week.

Vandaag zitten we in de 21ste week van mijn dochters zwangerschap, ja precies vandaag…

En ja, ze voelt hem al, en hij speelt vooral met haar nieren en blaas als hij wakker is 😉

Ik wens iedereen een hele fijne week toe, en als je naar buiten moet? Be carefull out there!