Maandagbabbel #1: Zeemagie

Maandag is mijn favoriete dag, hier heb ik al eens over vertelt, dat vind je ~hier~. Waarom de maandag mijn favo dag is van de week, geen idee, ik kan mij alleen maar bedenken omdat ik op die dag ooit ben geboren. Dat is dan ook alles.

Zeemagie. Of je er nu in gelooft of niet. Maar ik heb besloten om het maandagbabbel te noemen de komende tijd, omdat ik zo ook nog wat andere leuke dingen kan delen met jullie. Hier gaan we!

Een Indisch etentje

Afgelopen vrijdag stond er een etentje in de planning samen met Natasja. Dit stond al voor vorig jaar gepland maar toen werd zij niet lekker, toen kwam de winter en had ik haar gezegd, laten we dat doen als het weer wat beter is, en zo geschiedde. Mijn foto’s met grote camera gemaakt zijn niet zo mooi geworden, daarom wil ik jullie verwijzen naar het blog van Natasja, die vind je ~hier~, om te zien wat wij gegeten hebben. Het was heerlijk, we zouden Grieks gaan, maar besloten op het laatste moment om dit restaurant te nemen, het was mij nog niet opgevallen dat ze er tussen zaten, daarnaast zit namelijk een enorm Sushi restaurant en ik dacht eigenlijk dat dit erbij hoorde, haha niet dus!

Het is er klein en intiem en wil je meer weten, ze zitten in elk geval op facebook en die vind je ~hier~

Fysiotherapie

Afgelopen woensdag in ‘wat mij bezig houdt’, schreef ik al over mijn knie, wat afgelopen maandag is gebeurd, wat ik moest doen, elke dag wandelen, en dat heb ik gedaan, maar beter ging het niet, sterker nog, het werd erger. Echter kon ik vrijdagmiddag na 5 uur pas weer terecht tijdens het sportuurtje. Ik vergat dat ik het etentje had, maar door de dag heen, wist ik wel, ik ken Natas immers al lang genoeg, dat zij even met mij na 5 uur, het tijdstip dat zij bij mij zou zijn, met mij mee wilde rijden, scheelde mij ook even lopen en fietsen. Ik had mij uitgedost, lange maxi jurk, make up, mijn haar los, zoals het gaat als ik uit ga al is het een etentje wat ik van tevoren weet. These are the moments! Alleen vergat ik ook weer, dat mijn fysiotherapeut mij nooit zo ziet, hahahaha

Zijn blik! Echt priceless! Hij nam ons mee naar de behandelkamer, ik wist even niet wat hij wilde, maar hij wilde tape op mijn knie zetten, dus mijn legging omhoog, jurk omhoog, ook al ziet hij mij meer naakt als hij mij masseert, die blik bleef hangen op mijn decolleté, voorzichtig probeerde hij aan te geven dat… er een stukje mooie bh zichtbaar was, hahaha ja, zo gaat dat D. zei ik nog, dat was oké en ja ik wist dat. Hij bloosde nog net niet. The best compliments are made in silence 😉

Toen stelde ik hem voor aan Natasja, met haar achternaam, ik wist namelijk al, dat D. iets ouder is dan wijzelf, maar wel een eerste bewoner is van Almere oa, dus ook op onze Meergronden heeft gezeten, eerste lichting zelfs, en de broer van Natasja dus ook. Dit was al eens besproken, en voor de tweede keer zag ik de ogen van D. groot worden, we konden alleen maar lachen. Kijk D. Mag ik je voorstellen aan Natasja R. Nou goed, die twee hadden ineens heel wat te bespreken en toch stonden we binnen 10 minuten weer buiten, zo grappig dit. De tape hielp meteen, nog niet constant of telkens, de pijn is er zeker nog, maar dat komt wel weer goed. het enige waar ik nu wel van baal, is dat echt niet kan fietsen/(huishouden), gisteren geprobeerd, maar dat doet vreselijk veel pijn als ik kracht moet geven. We geven dit nog een week. (t/m vrijdag).

 

Zeemagie Scott Cunningham

Scott Cunningham was een heks die een aantal boeken heeft geschreven, simpele magie, zoals het genoemd wordt, wat men al eeuwen deed of doet, of het ook helpt dat laat hij zelfs in het midden vaak. Het is namelijk volksmagie van vroeger en het is aan jou of je het uit wilt proberen met wijze woorden. Zo bracht hij voor hij overleed ook het boek ‘De kracht van de Aarde’ uit deze is nog steeds te koop of verkrijgbaar. Dit boek had ik ooit gevonden in de bieb, en na 3 x verlengen moest ik het inleveren, later zou ik dit boek niet meer kunnen vinden bij ons, en bestellen? Onnodig, en besloot ik ooit, om dit boek zelf aan te gaan schaffen. I did, en zo’n drie jaar terug las ik al over zeewier en whiskey, dit is mij altijd bij gebleven en wilde ik absoluut uitvoeren al was het voor de fun.

Nu is magie geen fun, absoluut niet zelfs, maar toch, ook ik blijf sceptisch en zag de sierwaarde er eventueel van in, doet het niets? Dan is het altijd nog leuk om te laten staan voor de sier. Dat idee. Maar ik kwam maar niet op de strand in de laatste drie jaren, nul, niks, noppes nada! En ik had toch echt zeewier nodig dan! Zelfs geraapt het liefst!

En wat moet je doen dan? En waarom dan? Letterlijk even over getikt vanuit het boek, zo simpel en kort kan magie zijn.

Zeewier: Een klein stukje zeewier dat je in een goed afgesloten fles whiskey voor een zonnig raam zet, zal genoeg geld aantrekken voor de huishouding.Je moet de fles wel elke dag even omschudden. 

Dus, toen ik bij Sytse was, was mijn vraag om even naar het strand te gaan niet voor niets, ik wilde zeewier zien te vinden om dit uit te kunnen voeren na 3 jaar lezen en mij afvragen of dit zou gaan werken. Ik kwam thuis met wat zeewier, nu de whiskey nog, dat heb ik namelijk niet standaard in huis, of eigenlijk nooit. Dus hop naar de slijterij om te zien of ze kleine flesjes hadden, een grote fles hoeft namelijk ook weer niet voor mij. Dat is ook gelukt en toen bij de Action zocht ik naar een leuk flesje welke ik ook af kon sluiten, en voor 0.53 cent, vond ik dit flesje met kurk en haakwerk bij de Action. Met een grote lach, liet ik het thuis nog even rusten allemaal en vorige week zondag besloot ik, voor de moestuintjes te planten, om dit even te maken.

 

Oh ik kan hem niet draaien!

De foto staat normaal in mijn bestandsmap, maar wordpress draait het weer, kan hem niet terug draaien, sorry!

Werkt het ook?

Sommigen zullen zeggen dat het toeval is, maar er is al iets bijzonders gebeurd sinds ik dit heb staan en elke dag inderdaad even omschud met een chant/affirmatie erbij.

Maandag: Roos kwam eten, zij heeft mij getrakteerd op het avondeten, omdat ze vind dat ze altijd terecht kan en het nooit een probleem is dat ze mee eet, dus ze wilde perse iets terug doen/geven. Eten is huishouden, dus voila, na 1 dag al resultaat.

Affirmatie: Geld komt op verwachte en onverwachte manieren als vanzelf naar mij toe. ~shud, schud, shake, glimlach. Sceptisch.

Dinsdag, woensdag, ze gaan voorbij, donderdag, werk, het gaat voorbij.

Vrijdag: dit valt onder het was al afgesproken? Maar ook dit, had met gemak van ons beiden kanten uit anders kunnen lopen, wij snappen dat ook, het ging gewoon door en we hebben heerlijk gegeten, plus, ze heeft extra benzine gespendeerd om even naar mijn fysiotherapeut te rijden. Het etentje dus. Knie, valt voor mij onder huishouding, het eten natuurlijk ook.

ZATERDAG dit, wat hier gebeurt is weet ik niet, totaal uit het niets een vreemde mw. die mij zomaar even 2 euro GAF. Ze wilde het niet terug hebben, ze liep weg voor ik maar iets kon, natuurlijk heb ik haar bedankt.

What happend? Ik moest kattengrit hebben, en ik zag ertegenop, lopen met die zware zakken was geen optie, hulp nabij ook nihil met auto of zo. Fietsen dan? Ja, ik ga proberen, ik fietste heen, maar wat een pijn! Dus dat werd met fiets aan de hand terug lopen had ik al snel besloten, een fiets die zwaarder beladen is, plus verkeer en niet snel kunnen reageren nu. Veiligheid voor alles!

Ik nam een kar, zodat ik en stabiel liep en de kattengrit niet hoefde te dragen, maar ik had een jas wissel gedaan dus had ik mijn karrenmunt niet bij mij, in mijn porto alleen 2 euro munten, dus deed ik, met vooraf al zo’n voorgevoel, die moet ze hebben straks bij de kassa. En dat gebeurde dus ook, dus vroeg ik netjes of ik die 2 euro die ik miste zo terug kon brengen, omdat… bla, bla, bla.

Nog voor ik uitgesproken was, stond aan de andere kassa een mevrouw die mij zo een euro gaf, ze had het gehoord schijnbaar. En ze zegt nog, dit mis je toch van je kar? Nee, 2 euro, en ik wilde die ene al terug geven, in plaats daarvan, dook ze in haar porto en viste er nog een hele euro munt uit, alsjeblieft, erbij. Ik nam aan en betaalde die 2 euro, en vroeg de dame of ze dan even meeliep naar mijn fiets, zodat ik.. nee, wilde ze niets van weten, en ze liep de andere kant op richting station, en ik moest naar achteren. En hield ik zelf 2 euro over waar ik deze eigenlijk precies nodig had voor mijn boodschappen. Een glimlach en ik moest direct aan mijn fles denken.

Of je er nu wel of niet in gelooft, I do, magic is all around us…

Morgen is weer Picasso dag, dan weten jullie het alvast, zelf ben ik even erg druk deze week, dus don’t worry als je mij even niet ziet.  😉

PS: In elk blog opent de link zich in een nieuw tabblad, klik dus rustig weg of aan.

 

 

 

Advertenties