Kraakhelder wit voor baby’s

Zoals jullie ondertussen wel weten is mijn nicht zwanger en ik zit te haken, er zijn er meer zwanger. En ik vind haken zover ontzettend leuk, dus ik haak rustig door. Het is rustgevend, meditatief, en zelfs Picasso valt mee, af en toe pakt hij een bol wol en gaat even gek doen en mijn bol wol ligt elders in de kamer. Natuurlijk moet ik ook nog ergens meten en dan als hij de kans krijgt, jawel hoor, ik laat het gewoon toe 😉 Dan is de centimeter de dupe. Die serie zien jullie hier tussendoor.

Kraakhelder wit heb ik gekozen omdat de twee kleuren die mijn nicht eigenlijk wilde, hier niet te vinden zijn. Gezien ik mij moest houden voor nu nog even aan een bepaald merk ook van de Zeeman, moet het er wel zijn. Not. En wanneer het binnen komt wist ze niet, noch of het wel zou binnen komen, dus kreeg ik een nummer mee.

Echter als je iets wilt, dan kun je niet wachten, en dus koos ik voor kraakhelder wit, baby-wit wordt dat ook wel genoemd en tijdens het haken zat ik mij al snel te bedenken, zoals al jaren eerder ook…

“Waarom kiezen we voor zo kraakhelder wit in bedjes en kleding als wij weten dat ze toch vooral in de eerste maanden of jaren zelfs niet anders doen dan: kwijlen, spugen, terug geven van zure melk, piesen en natuurlijk poepen.”

Waarom mensen! Hahaha Serieus. We weten toch allemaal dat sommige vlekken wat voor spul je ook in huis hebt of kunt krijgen tegenwoordig dat het zo moeilijk schoon te houden is, zelfs na week en was beurten.

Nou goed, zover mijn gedachten, één van de vele gedachten naast heel veel tot drie tellen in dit geval, wilde ik eens met jullie delen. Wie het antwoord weet? Mag het zeggen.

En deze verslaving gaat nog even door, ergens kom ik wel weer boven water, de andere kant is dat ik allerlei onderwerpen in mijn hoofd krijg om over te bloggen of zo, maar ik gun het mijzelf niet. Als ik er namelijk niet ben, dan ben ik er niet 😉 Ook al zou ik in kunnen plannen, wel heb ik mijzelf voorgenomen om eens de tags op te duikelen die ik alweer bij elkaar heb verzameld overal en nergens.

Het ligt ook aan de tijd van het jaar, iedereen zegt altijd, in de winter zit iedereen meer achter de computer of op het internet, mijn idee is juist andersom, als het weer weer mooier wordt. Fotografie alleen als de zon schijnt kan mooi zijn, alles is kaal, en hier in Flevoland zijn er helaas meer grijze dagen aanwezig dan zon, nu weer half om half, net als gisteren denk ik, en ook daar geniet ik van, al hakend op de bank.

Picasso heeft het zwaar, want ik ben wel thuis, maar er is weinig actie, weinig spelen op dit moment, ook al kan hij van alles, daar moet ik wel nog even wat meer tijd aan besteden tussendoor. Hij komt dan ook liefst tegen mijn elleboog aanliggen op de armleuning van de bank, helemaal tegen mij aan en laat zich ook nog zakken als dat lukt, tussen leuning en mijn lichaam. Zo lief, spint sneller, verder rustig voor een kat met een bol wol voor zijn ogen wat beweegt.

En weten jullie waarom wij kraakhelder wit juist wordt gebruikt bij pasgeborenen? Enig idee iemand?