Picasso & De Maan

Op dit moment ben ik een beetje bezig met mijn kont wat vaker verheffen in huis. Het gaat namelijk best goed met mij in het dagelijks leven, natuurlijk ben ik nog wel fysiek moe zo hier en daar, maar de krampen lijken minder te zijn, korter en dat is alleen maar fijn natuurlijk. Daarom ben ik wat vaker aan het rommelen weer of meer nog aan het opruimen, vaker de stofdoek en ja ook hier zijn er ruimtes die dan wat achterblijven.

Gezien je elke dag moet doseren met je energie blijf je telkens hetzelfde doen, daar waar je het meeste bent en laat je de boel de boel wat makkelijker op andere plaatsen. Die tijd is voorbij, voor nu! Ik kan namelijk iets meer doseren, lees, iets meer doen op een dag, de ene dag meer dan de andere maar mijn projecten pak ik dan ook klein aan. Ik stel een doel, voorheen was dat bijv. De logeer annex werkkamer in 1 dag aan kant! Nee, dat lukt me nog niet, dus is het, vandaag alleen bureau met boekenkast en vensterbank! En dat werkt prettig en heel eerlijk? Ik voel me daar dan zo goed bij, dat ik eigenlijk door wil. Het is dan ook echt DONE om dan te stoppen, zodat ik de energie blijf verdelen en het ook leuk blijf vinden zodra ik weer een doel stel als deze.

Vrijdag was het moment, ik was het zo zat, laptop op de grote tafel in de woonkamer, de onrust onbewust van telkens even toch kijken kwam weer tevoorschijn, tot het kleuren aan de grote tafel of zelfs eten aan tafel, toch een stuk prettiger. Kleine dingen die er weer ingeslopen waren in de laatste maanden.

Daarmee kwam Picasso natuurlijk ook kijken en vooral eigenlijk in de weg lopen lege ruimtes en opgeruimd, daar houden katten nu eenmaal van, en dus maakte ik de volgende serie per ongeluk. Het brengt echt een glimlach op mijn gezicht, de plant waar hij half in lijkt te zitten zo voor het raam, is de tomatenplant van de AH moestuin reeks, deze schiet ineens omhoog, de pot is eigenlijk te klein, hahaha

Picasso ziet ze vliegen in het park, vogels scheren heel dichtbij voorbij 😉 Klik voor grotere versies en de slideshow.

De maan 

Het is bijna volle maan, vrijdag had ik niet alleen de logeer/werkkamer als doel, maar ook mijn eigen slaapkamer moest hoognodig weer eens ontstoft worden, erg belangrijk ook en dus was ik daar begonnen en zo haalde ik ook maar meteen mijn statief weer eens uit de kast, welke bovenin lag, nee ik was hem niet kwijt, ik wist het precies 😉 Maar hij ligt er al jaren, heb er zelfs aan gedacht om hem door te geven aan deze of gene, maar iets zei mij, hou hem zelf maar in huis! You will never even know! En ja, ooit kreeg ik hem van mijn beste vriend, en eigenlijk moet ik dan ook weer even aan hem denken als ik het statief zie en oppak.

En gisteravond was het gelukkig zo goed als helder, en kon ik voor het eerst eens de maan met statief op de foto zetten. Ik zeg erbij voor de fotofreaks, dit is compleet ingezoomed, geen extra lens ervoor, dit is puur de camera zelf en dichterbij kan ik niet komen, hoeft ook niet, misschien wel een keertje leuk voor later om eens te doen. (al heb ik geen idee of deze camera wel met extra lenzen kan werken, of die erop kunnen.)

Camera: Fuji Finepix S-4800

Nu heb ik gisteren overdag voordat de maan zichtbaar was, ook al met het statief lopen spelen in huis, want ja, ik moest wel weer even wennen en zoeken hoe, wat en waar de camera erop te krijgen alleen al, hahaha Dus de komende tijd, komt er nog wel meer voorbij, ja ook Picasso, want dat lukt nu ook een stuk beter, statief bij de bank waar ik vaak zit en hop… ik kan hem bijna ongezien op de foto zetten, want normaal, kijkt hij vaak boos, omdat ik eerst de camera al op moest zoeken, het statief is toch iets anders en ja, ook hier is hij nieuwsgierig naar natuurlijk, niets mis mee!

En jij? Als je al met een grotere camera ook werkt, werk je dan ook zo nu en dan met een statief? Of doe je alles uit de losse pols.