Costa Brava 4: Barcelona here we come!

Deel 3 vind je hier en verder terug….

Station Santa Susanna, de meesten zijn lokalen die naar hun werk moeten.

Note! Ik krijg al de vraag of ik toen een reisverslag had gemaakt tijdens de vakantie. Nee is mijn antwoord. Ik weet dit nog uit mijn hoofd, dat wat mooi is, zal altijd bij mij blijven en dankzij de foto’s komen er ook weer verhalen opnieuw op. Ook al is het alweer bijna 7 jaren geleden, deze vakantie was te bijzonder en apart. Kortom, alles komt vanuit mijn geheugen met de hulp van de foto’s die op datum in mappen staan, elke avond kon ik mijn camera legen met de datum van die dag erbij, vandaar dat ik meer details kan geven zo hier en daar.

We liepen zo de staking in. Barcelona

Ondertussen was het weer eens tijd om iets verder te gaan reizen. Het weer zat nog altijd niet helemaal mee. En ik, had zeker een jas bij mij omdat ik dat van mijn moeder altijd heb geleerd, ook al ga je nog naar zo’n warm land, neem altijd minstens 1 warme trui/vest en een jas mee! Minstens!

Op de Rambla, de levende standbeelden

Nou ja, we waren daar en het weer viel dus tegen die eerste dagen en het was mijn moeder zelf die vergeten was een jas in te pakken. Duh! Nou, die heeft ze zeker om haar oren gekregen, erger nog. Ik had het mijn dochter ook vertelt, maar niet haar koffer nagelopen, en ook zij had geen warme trui of jas ingepakt, niet warm genoeg. Het weer zou wel keren en mijn moeder had nog wel een fleece vest bij zich en kon die wel dragen, niet ideaal als je anti toerist wilt zijn, maar het zij zo.

Toen wist ik nog niet dat ik jaren later een kater naar hem zou vernoemen, toen hadden we onze Felix nog.

Vandaag richting Barcelona dus en daar gingen we heen omdat mijn dochter graag de Sagrada Familia wilde zien. Mijn ouders waren al eerder in Caella geweest en ook in Barcelona, altijd makkelijk als er iemand is die al een beetje de weg weet, dat scheelt een hoop tijd! Op naar de trein en mijn dochter was niet helemaal inn haar sas. Het was de dag van het telefoontje namelijk. Ze kon gebeld worden vandaag met de uitslagen van haar examen, haar cijferlijst. Ze was zo gespannen als een veer. haar mentrix had haar een tijdstip gezegd en oma’s nummer was doorgegeven omdat deze goed bereikbaar was, daar had omo wel voor gezorgd. En zo gingen we op weg met een gespannen veertje.

Arc the Triomph maar dan in Barcelona. Ik wist niet eens dat er meerderen waren. 😉

Eenmaal in de overvolle trein en dan ook echt overvol, zelfde idee als hier bij de NS zo ondertussen omdat telkens meer Catalonen geen benzine meer konden of mochten halen. Benzine was ondertussen op de bon of alleen voor hen bedoeld die er geld mee moesten verdienen, verzin het zelf maar.

Een ander kerkje, ik had geen idee dat als ik de hoek om zou gaan dat ik dan….

In de trein, ging later dan gezegd de telefoon, ja het was haar mentrix, ze kreeg te horen dat ze geslaagd was. Dat haar cijferlijst alleen maar negens en achten vertoonden, kortom, meer dan geslaagd! Dochterlief kon eindelijk ontspannen, want natuurlijk kwam de vraag op; ‘wat als ik het niet haal, dan kan ik geen herexamen doen!’ Natuurlijk hebben we haar geplaagd daarmee, maar ook telkens weer gezegd, “als ze denken dat je het niet zou halen, hadden ze je echt niet laten gaan nu.’ Maar goed. Tieners he. Nu het eenmaal bekend was zou in het appartement complex een dag later weer iets anders losbarsten maar vandaag, overdag zouden we Barcelona onveilig maken.

…de Sagrada Familia zou zien opdoemen.

We stapten uit de trein en stonden vlak bij de Rambla, een hoop commotie in de verte en wat bleek? De staking van de vrachtwagenchauffeurs kwam voorbij, heel ouderwets, heel druk en met politieescorte erlangs. Er werd een map gekocht van de stad, wandelroutes en wij gingen de Rambla op. Doken andere straatjes in, we houden ervan om van de toeristische paden af te wijken om dan onze eigen weg te zoeken naar het volgende stuk of deel.

Wauw!

En daar dook ze op, de Sagrada, wat was het druk daar, nog in het pre voorseizoen aanwezig en toch nog zo druk. Even hebben we samen staan overleggen, gaan we naar binnen? Of blijven we voor nu buiten. Aangezien de temperatuur ineens vreselijk was gestegen besloten we om buiten te blijven, we zijn wel een hele tijd daar gebleven, onze ogen uitgekeken, foto’s gemaakt, rondje eromheen en gewoon genoten om dan weer verder te gaan.

Mijn favo foto, gezien mijn moeder die Aziaten niet zag nog hier, hahaha

We hebben heel veel gezien op deze ene dag in Barcelona, heel veel foto’s kwamen eruit, welke ik niet allemaal kan tonen zelfs, dan kan ik nog maanden door 😉 Kortom, de Sagrada Familia, doel bereikt. Dochters wens kwam uit en ook nog geslaagd….

De achterkant, welke alweer gerestaureerd moet worden, het oudste gedeelte, wat wit is, is nieuw.

Wat zij niet wist, is dat ik, thuis al een Nederlandse vlag had voorbereid, zoals het hoort als iemand slaagt, met zwarte Edding stift erop geschreven: HOERA, ELIZA IS GESLAAGD!’ Deze vlag zat diep in mijn koffer verstopt en kwam bij thuis komst natuurlijk tevoorschijn waar mijn pa mee hielp om de vlag op het blakon op te hangen opdat iedereen het kon zien.

Nu al in verval. achterkant

Wisten wij veel….

~wordt vervolgd.~

De vlag hangt! Ter ere van mijn dochter die geslaagd is!

Note 2, dank voor alle complimenten voor de foto’s, hier wil ik nog over vermelden dat deze allemaal genomen zijn de mijn oude Olympus C-730 digitale camera, gekocht in een tijd dat er nog geen spiegel reflex bestond. Daarbij, zijn alle foto’s dit keer direct ge upload en totaal onbewerkt. Zo zijn ze ooit uit de camera gekomen en zo zien jullie ze nu ook.